Η διάδραση ανάμεσα στο νόμο, την επιστήμη και την αστυνομία απέναντι στην υποτιθέμενα «αντικοινωνική» συμπεριφορά και την φυλετική κατωτερότητα των μεταναστών (ουσιαστικά: η συγκρότηση της αφεντικίσιας ρητορικής και πρακτικής που αποσκοπούσε στην φυσικοποίηση της ταξικής διαφοράς) έχει την βασική αφετηρία της στις ΗΠΑ. Αν και αρχικά εμφανίστηκε σαν μέθοδος διαχείρισης (της εργασίας) των μαύρων σκλάβων, κάπου στα τέλη του 19^ου αιώνα άρχισε να εφαρμόζεται και στους μετανάστες. Οι αντιμεταναστευτικές νομοθεσίες που εφαρμόστηκαν την περίοδο 1891-1924 θεμελιώθηκαν πάνω στο τότε αναδυόμενο ευγονικό κίνημα και στην κρατική ανάγκη του να δοθεί ένας νέος ορισμός για το τι θεωρείται «λευκό», «ηθικό» και «νόμιμο». 

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ

Αυτή τη μέρα την περιμένουμε κάθε χρόνο, και κάθε χρόνο είμαστε εδώ, σε αυτό το κομμάτι του κέντρου της Αθήνας. Κάθε χρόνο διεκδικούμε την ορατότητά μας, μαζί με όσους και όσες συμμετέχουν, και κάθε χρόνο, έστω για λίγο, αυτό το κομμάτι της πόλης γίνεται δικό μας. Φέτος ακούσαμε για μια Αθηνά, και κυρίως για μια Αθήνα που είναι “δικιά μας”. Νιώσαμε αμηχανία, και προσπαθήσαμε να την εξηγήσουμε. Κοιτάξαμε τις δικές μας διαδρομές που για την ώρα έχουν καταλήξει σε αυτή την πόλη – όλες διαφορετικές, μα όλες να έχουν περάσει από τους ίδιους κόμβους: το (λάθος) φύλο, την (προβληματική) σεξουαλικότητα, την (ανώμαλη) επιθυμία. Τη βία που, με διάφορους τρόπους, στερεί το σώμα από τον εαυτό, τη βία που κλείνει την επιθυμία στον εαυτό, που λέει “αυτό είναι δικό σου θέμα, δεν υπάρχει έξω από εσένα, κι αν υπάρχει, αυτό είναι πρόβλημα”. Μέσα από τις διαφορετικές μας διαδρομές στην ελληνική κοινωνία, μέσα σε αυτή την πόλη, μιλήσαμε και μιλάμε για τα δικά μας προβλήματα, νιώθοντας έτσι κάπως λιγότερο μόνες. Μέσα σε αυτή την ελληνική κοινωνία και τη βία που ασκεί, αναγνωρίσαμε επίσης τη θέση και τα προνόμιά μας, ως νόμιμοι πολίτες… 

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ

Στηρίζουμε ηθικά και οικονομικά το Θοδωρή Σ που κατηγορείται άδικα για την υπόθεση της Μarfin. Στη θέση του θα μπορούσε να βρίσκεται οποιοσ/οποιαδήποτε από εμάς.

Διαβάστε το κείμενο της συνέλευσης αλληλεγγύης εδώ: αλληλεγγύη στο σύντροφο Θ.Σ

Η σφαίρα των κοινών αποτελεί το πεδίο ενός διαρκούς παγκόσμιου ταξικού πολέμου, ο οποίος περιλαμβάνει τις συγκρούσεις και διαμάχες για τον έλεγχο γύρω από τα τα φυσικά ή «πλανητικά» κοινά (αέρας, θάλασσες, ποτάμια, λίμνες, δάση), τα δημόσια κοινά (δίκτυα μεταφορών, τηλεπικοινωνίες, εκπαίδευση, υγεία) τα πολιτισμικά κοινά (γλώσσα, επιστήμες, τέχνες), τα περιβαλλοντικά κοινά (ποιότητα του αέρα, πανίδα, χλωρίδα), τα αστικά κοινά (ελεύθεροι, κοινόχρηστοι, κοινωφελείς χώροι, χώροι πρασίνου, δίκτυα υποδομών) τα γενετικά κοινά (γονίδια), τα ενεργειακά κοινά (φυσικοί, ενεργειακοί πόροι), τα επικοινωνιακά κοινά (ηλεκτρομαγνητικό φάσμα), τα πληροφοριακά κοινά (διαδίκτυο, ανοιχτό και ελεύθερο λογισμικό), κ.α..
(……………………………………….)
Η ύπαρξη και επιβίωση των κοινών απειλείται από το καπιταλιστικό σύστημα, το οποίο από τις απαρχές του έως σήμερα στοχεύει στη περίφραξη των κοινών.⁷ Οι σφαίρες των κοινών ιδιωτικοποιούνται, εμπορευματοποιούνται⁸, περιφράσσονται, υφίστανται οριοθετήσεις, περιορισμούς και απαγορεύσεις πρόσβασης και αναπαραγωγής, δικαιώματα χρήσης, πατέντες, copyright, πνευματικά δικαιώματα.
(…………………………………..)
Ωστόσο, οι διαδικασίες περίφραξης συναντούν αντιστάσεις και δυναμικά κοινωνικά κινήματα που, καθ’ όλη τη διάρκεια των τελευταίων αιώνων, αγωνίζονται για την πρόσβαση, τη χρήση, και το διαμοιρασμό των κοινών.¹⁵ Ειδικά τις τελευταίες δεκαετίες πληθαίνουν τα κοινωνικά κινήματα διαμαρτυρίας, διεκδίκησης,  και ανάκτησης των κοινών και εναντίωσης στις νέες αλλά και στις παλαιότερες περιφράξεις. Τα χαρακτηριστικά και οι μορφές των κινημάτων για τα κοινά ποικίλουν, ωστόσο στις περισσότερες περιπτώσεις σχετίζονται με το ίδιο το περιεχόμενο των κοινών.

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο εδώ: Κοινά, Περιφράξεις και Ενεργειακοί Commoners

Το Μουσικό Καφενείο του νησιού μας θα επισκεφτεί η γνωστή Dj Olsy και θα μας ταξιδέψει με μουσικές από την Κρήτη και από άλλα κρατίδια της Ελλάδος !

Φυσικά και ασχοληθήκαμε με την υπόθεση της διπλής μαστεκτομής της –πώς τη λένε;- Αγγελίνας Ζαβή. Τόσα πρωτοσέλιδα, τόσα άρθρα, τόση διαφήμιση, τελικά το πιάσαμε το νόημα. Σε εμάς απευθύνονταν, για άλλη μια φορά, τα ιατρικά καμπανάκια. Σε εμάς τις γυναίκες, που θεωρούμαστε πάντα οι πιο πρόσφοροι και ευάλωτοι στόχοι των ασκήσεων της μαζικής ιατρικής προπαγάνδας. Δεν το χάψαμε ωστόσο το παραμύθι. Δεν τρομάξαμε με την παράσταση του τρόμου, όσα αστεράκια κι αν της έβαλαν οι κριτικοί. Αντιθέτως, σιχτιρίσαμε και εξοργιστήκαμε. Και μετά βάλαμε τα πράγματα κάτω, καταλάβαμε αρκετά, βγάλαμε μια άκρη…

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ