Μεταφερόμαστε στην σύγχρονη Κίνα και μαθαίνουμε για τις συνθήκες εργασίας και την εξέγερση των iΔούλων, των εργατών που παράγουν μεταξύ άλλων τα γνωστά σ’ εμάς iPhone.
Οι μηχανές εμφανίζονται σαν παράξενα πλάσματα που ρουφάνε τις πρώτες ύλες, τις χωνεύουν μέσα τους και τις ξερνάνε ως τελειωμένα προϊόντα. Η διαδικασία της αυτοματοποιημένης παραγωγής απλοποιεί τα καθήκοντα του εργάτη που πια δεν έχει καμιά σημαντική λειτουργία στην παραγωγή. Περισσότερο υπηρετεί τις μηχανές. Έχουμε χάσει την αξία μας ως ανθρώπινα όντα και γίναμε προέκταση των μηχανών, το συμπλήρωμά τους, ή ο υπηρέτης τους κιόλας. Συχνά σκεφτόμουν ότι η μηχανή είναι ο κύριος και αφέντης μου που έπρεπε σαν δούλος να του χτενίσω τα μαλλιά. Δεν μπορούσα να τα χτενίσω πολύ γρήγορα ούτε πολύ αργά αλλά με τάξη και επιμέλεια, χωρίς να σπάσουν τρίχες και χωρίς να πέσει κάτω η χτένα. Αν δεν το έκανα σωστά, θα με κατηγορούσαν. (…)
Ακούστε ολόκληρη την εκπομπή εδώ