H “ψ” ξύπνησε από ένα όνειρο ότι δήθεν κατοικούσε σ’ ένα τηλεοπτικό κουτί. Σηκώθηκε κάθιδρη απ’ το κρεβάτι κι άνοιξε την οθόνη στο βάθος του δωματίου της. Κάτι περίεργο της μύριζε. Ίσως να ήταν σιωπηλή απόγνωση που αργόσυρτα στοιχειώνει τετραγωνικά. Με τις παλάμες να σφίγγουν πνιγηρά το στόμα, είδε τρομοκρατημένη τον εαυτό της να επιδίδεται στις ίδιες μηχανικές κινήσεις της αμέσως προηγούμενης ημέρας. Στρέφοντας το πρόσωπο προς τα πάνω αντίκρισε ένα γυάλινο ταβάνι, να προμηνύει με αναίδεια το θέαμα που αναπόφευκτα την εγκλωβίζει αύριο…

Καθημερινή ιστορία νούμερο 1: μετανάστης, εργάτης σε διασκεδαστήριο, με αποδοχές 10 ευρώ τη 12ωρη βάρδια μένει απλήρωτος.

Καθημερινή ιστορία νούμερο 2: το αφεντικό στη διεκδίκηση των δεδουλευμένων απαντά με τον ξυλοδαρμό του εργαζόμενου στη διάρκεια του οποίου μάλιστα βουτάει έγγραφα και χρήματα που ανήκουν στον Γ. (έτσι, για να μην ξεχνάμε και ποιος κάνει κουμάντο στο μαγαζί).

Τα παραπάνω συμβαίνουν σε προάστιο των αθηνών. Οι μικρές μανωλάδες της πρωτεύουσας επωάζονται μέσα στην κρίση, στο νομιμοποιημένο ρατσισμό, στην ανοχή και τη σιωπή.

Ωστόσο, στο σημείο αυτό, η εξέλιξη δεν είναι η αναμενόμενη για τους νταήδες της επιχειρηματικότητας: ο Γ. δεν υποκύπτει, δεν μαζεύεται και δίνει μαζί με το σωματείο του (Σωματείο Σερβιτόρων Μαγείρων) και συλλογικότητες εδώ και 2 μήνες αγώνα επιβίωσης και αξιοπρέπειας υπερασπιζόμενος αυτονόητα εργατικά δικαιώματα. Φυσικά, επειδή όπως λέει και η παροιμία «ο νόμος είναι σαν το φίδι, δαγκώνει μονάχα τους ξυπόλητους», αντιμετωπίζει και μήνυση από την πλευρά του πρώην αφεντικού για συκοφαντική δυσφήμιση και παρακίνηση σε διαδηλώσεις. Η δημοσιοποίηση της ακραίας εκμετάλλευσης προφανώς αποτελεί μεγαλύτερο έγκλημα από τη βάναυση παραβίαση στοιχειωδών εργατικών δικαιωμάτων στο νομικό και πολιτικό πολιτισμό του άγριου νεοφιλελευθερισμού που επελαύνει στη δημοκρατική και ευνομούμενη ελλάδα.

Ο δρόμος της έμπρακτης ταξικής αλληλεγγύης μάς φέρνει λοιπόν για μια ακόμα φορά πάνω από τις κατσαρόλες μας.

Την Τετάρτη 7 του Μάη το μαγείρεμά μας θα είναι για τον εργάτη Γ. στα πλαίσια του πολύμορφου αγώνα που διεξάγεται όλον αυτόν τον καιρό. Με το κουτί μας θα συνεισφέρουμε στην κάλυψη των δικαστικών εξόδων γιατί όπως όλες γνωρίζουμε, στον καπιταλισμό η απονομή δικαιοσύνης (όπως και τόσα άλλα) δεν είναι τσάμπα…

Στρώνουμε το τραπέζι μας γύρω στις 17.30 στο Αυτόνομο Στέκι, Ζωοδόχου Πηγής 95-97 και Ισαύρων, στα Εξάρχεια.

Η Συλλογική Κουζίνα της Τετάρτης 

ΕΤΟΙΜΑΖΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΩΝ ΜΑΓΑΖΙΩΝ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΚΥΡΙΑΚΕΣ!
ΕΜΕΙΣ ΑΠΛΑ ΘΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΜΕ;

Κάθε Κυριακή που ανοίγουν τα μαγαζιά, για εμάς θα είναι μέρα Απεργίας

Την Κυριακή 4 Μάη, όπως και μόλις πριν 3 εβδομάδες, την Κυριακή 23 Απρίλη, και τόσες άλλες περασμένες Κυριακές, η αγορά θα είναι πάλι ανοιχτή, σύμφωνα με το νόμο που ψήφισαν το καλοκαίρι του 2013. Όμως, όπως γίνεται συνήθως, στα αφεντικά άνοιξε η όρεξη και ήδη ετοιμάζονται για την λειτουργία των καταστημάτων όλες τις Κυριακές. Στο πολυνομοσχέδιο που η κυβέρνηση πρόσφατα ψήφισε προβλέπουν την “πειραματική” λειτουργία των καταστημάτων όλες τις Κυριακές σε τρεις περιοχές της χώρας. Καταλαβαίνουμε όλοι βέβαια ότι πολύ γρήγορα η “πειραματική” λειτουργία θα επεκταθεί παντού. Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας είναι το κερασάκι στην τούρτα για τους εργαζόμενους στο εμπόριο (και όχι μόνο)…

Διαβάστε τη συνέχεια του καλέσματος εδώ

15χρονη στην Ηλεία βιάστηκε από το φίλο της και τον κολλητό του φίλου της σε αποθήκη καφετέριας που διατηρεί ο δεύτερος. Έτρεξε τίποτα;

31χρονος βίαζε γυναίκες στα βόρεια προάστια, έτρεξε τίποτα;

63χρονος στην Καβάλα βίαζε την 9χρονη εγγονή του, έτρεξε τίποτα;

Με τους ξυλοδαρμούς και τις δολοφονίες γυναικών τον τελευταίο μόνο μήνα, έτρεξε τίποτα;

Τρέχει γενικώς τίποτα;

Όχι, τρέχει το απολύτως τίποτα. Γιατί τούτη η κοινωνία, η ελληνική κοινωνία, είναι αρκετά εξοικειωμένη με τους βιασμούς των θυγατέρων της. Τις τσάκισε κατά χιλιάδες στην πορνεία. Τις παράτησε στο έλεος των νταβατζήδων. Τις έριξε βορά σε αδηφάγους πορνοπελάτες. Τις έκανε εσώκλειστες δούλες στα νοικοκυριά. Τις αντάμειψε με μίσος και οργή γιατί σήκωσαν κεφάλι στο σύζυγο ή τον εραστή. Τις εκδικήθηκε γιατί έγιναν ανεξάρτητες από την τσέπη του αντρός και του πατρός. Τις έκανε ομαδικό διεγερτικό σε βιντεάκια-τσόντες, γιατί στην τελική “όλες πουτάνες είναι”.

…

Προστατεύει με θαλπωρή τους βιαστές της τούτη η κοινωνία. Επικροτούσε τους νταήδες υπαλλήλους όταν την έπεφταν στις καθαρίστριες των εργολαβικών εταιρειών, ενώ άφησε τα καθάρματα που οργάνωσαν την επίθεση στην Κούνεβα να κυκλοφορούν ελεύθερα. Διαπόμπευσε πουτάνες ως “υγιειονομική βόμβα”, δημοσίευσε τις φωτογραφίες τους, τις έσυρε στα δικαστήρια και τις φυλακές. Τράβηξε μόνο, λιγουλάκι, το αυτάκι στους πελάτες για να μάθουν να φοράνε προφυλακτικό…

Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ

Έχουμε συνηθίσει και θεωρείται πλέον κοινοτοπία να συνδέεται η έκρηξη της αστικοποίησης τους προηγούμενους δύο αιώνες με τη βιομηχανική επανάσταση και τελικά τη διαδικασία της καπιταλιστικής ανάπτυξης και συσσώρευσης. Ο καπιταλιστικός τρόπος παραγωγής, όντας, όμως, ένα αντιφατικό σύστημα, κάθε τόσο οδηγείται σε κρίσεις, κρίσεις που προκύπτουν από τις ίδιες του τις αντιφάσεις. Ενώ, λοιπόν, θεωρείται προφανής η αύξηση της αστικοποίησης κατά τις αναπτυξιακές φάσεις του καπιταλισμού, αφού αύξηση της κεφαλαιακής συσσώρευσης, συνεπάγεται και αντίστοιχη γεωγραφική πόλωση, δεν έχει δοθεί ιδιαίτερη προσοχή στη σχέση της όλης διαδικασίας με τις περιοδικές καπιταλιστικές κρίσεις.

Σε κάθε κρίση που ξεσπάει, το κεφάλαιο, με τη βοήθεια του Κράτους του, προσπαθεί να άρει τα εμπόδια στην ανάπτυξή του, εντείνοντας την εκμετάλλευση ή επεκτείνοντας το πεδίο δράσης του ή και τα δύο, ενώ παράλληλα αναδιαρθρώνει τις κοινωνικές σχέσεις έτσι ώστε αυτές να ανταποκρίνονται στις ανάγκες του. Με τον τρόπο αυτό μπορεί να ξεπεράσει προσωρινά τα εμπόδια, ενώ υψώνει τις αντιφάσεις του σε όλο και υψηλότερα επίπεδα. Σε αυτή την εισαγωγή στο θέμα, θέλουμε να δείξουμε τη στενή σχέση που υπάρχει ανάμεσα στη διαδικασία της αστικοποίησης και τις προσπάθειες του Κεφαλαίου για ξεπέρασμα των κρίσεών του. Θα σταθούμε σε κάποιους σημαντικούς σταθμούς της διαδικασίας αστικοποίησης, σε περιπτώσεις που οι «αλλαγές παραδείγματος» γίνονται σαφείς. Γι’ αυτό τα παραδείγματα θα αφορούν στα ανεπτυγμένα καπιταλιστικά κέντρα, χωρίς να σημαίνει πως δεν μπορούμε σκεπτόμενοι με τον ίδιο τρόπο να βρούμε αναλογίες και με την ελληνική περίπτωση.

Διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου εδώ

Το γλέντι θα πραγματοποιηθεί για την οικονομική ενίσχυση του Αυτόνομου Στεκιού

Τι γίνεται μετά; Μάθε πρώτος.
Στο έκτακτο δελτίο του CNN

Μετά έχει έναν ασφόδελο, μια ανεμώνα,
παιδιά να μαζεύουν κλαδάκια
και γυρίνους. Μετά έχει ουρές χαρταετών
να περιπλανιούνται στον πλατύ ανοιξιάτικο
ουρανό. Μετά έχει φρέσκα αυγά
κότας και αμυγδαλιές να
ανθίζουν και μυρωδάτο χωριάτικο ψωμί
από θολωτούς πήλινους φούρνους
και γατάκια να νιαουρίζουν κι εποχές να ξεδιπλώνονται
σαν καινούργια φύλλα, τρυφερά και πράσινα,
και μετά έχει πόλεμο.

[Αναδημοσιεύτηκε από το περιοδικό Τεφλόν]