Την Πέμπτη 16.01 θα πραγματοποιηθεί προβολή + bar από το αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο της Συνέλευσης για την Κυκλοφορία των Αγώνων στο υπόγειο του Αυτόνομου Στεκιού (Ζωοδόχου Πηγής & Ισαύρων, Εξάρχεια). Τα έσοδα θα διατεθούν για το ταμείο αλληλοβοήθειας της συνέλευσης και τα λειτουργικά έξοδα του στεκιού.
Συνέλευση για την Κυκλοφορία των Αγώνων
http://skya.espiv.net
Το Schwarzfahrer (Λαθρεπιβάτης) του σκηνοθέτη Pepe Danquart είναι μια ταινία μικρού μήκους που έχει κερδίσει το όσκαρ ταινίας μικρού μήκους το 1994. Θέμα της, η καταδίκη του καθημερινού ρατσισμού μέσα από μια ιστορία σε ένα τραμ. Ένας νεαρός μετανάστης μπαίνει σε ένα τραμ και μια ηλικιωμένη μονολογώντας επιτίθεται σε αυτόν αλλά και σε όλους τους μετανάστες. Στο τέλος ο νεαρός παίρνει την εκδίκησή του, με τους επιβάτες να παρακολουθούν σιωπηλοί τα γεγονότα.
Στο Μουσικό Καφενείο αυτής της Τετάρτης στο Αυτόνομο Στέκι, σειρά να ακουστούν παίρνουν τα τραγούδια που επένδυσαν αγαπημένες μας ταινίες.
Κάποια γνωστά και άλλα άγνωστα, θα δώσουν τον τόνο στο εβδομαδιαίο ραντεβού μας στη μεγάλη μπάρα του Αυτόνομου.
Απ’ τις 9μ.μ., συνοδοιπόροι και ονειροπόλοι…
Η μπροσούρα της συλλογικότητας “Άνεργοι – Άνεργες από τις Γειτονιές της Αθήνας”, επιχειρεί να δώσει απαντήσεις στους συνήθεις προβληματισμούς των ανέργων (και όχι μόνο), αλλά και την κρατική προπαγάνδα, σχετικά με το ποιοι ευθύνονται για την ανεργία και πώς αυτή μπορεί ν΄αντιμετωπιστεί. Η μπροσούρα μοιράζεται στους ΟΑΕΔ και σε παρεμβάσεις της συλλογικότητας.
Διαβάστε/κατεβάστε την μπροσούρα εδώ, μάθετε περισσότερα για τη δράση και τη συνέλευση της συλλογικότητας στο http://anergoigeitonion.espivblogs.net και επικοινωνήστε μέσω της ηλεκτρονικής διεύθυνσης anergoi_geitonies@espiv.net
Διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου εδώ
Στις 21 Δεκέμβρη της χρονιάς που πέρασε, οι κάτοικοι της ευρύτερης περιοχής του Αμβούργου έδωσαν το παρόν στη συνοικία Schanze της πόλης για να διαδηλώσουν υπέρ του αυτοδιαχειριζόμενου στεκιού της περιοχής, RoteFlora.
Στο κάλεσμα της RoteFlora ανταποκρίθηκαν συλλογικότητες κι άλλες οργανώσεις για τα πολιτικά δικαιώματα (για τα δικαιώματα των προσφύγων από την Lampedusa, και για το δικαίωμα κατοικίας και διατήρησης των εργατικών κατοικιών της Esso στη συγκεκριμένη συνοικία). Πάνω από 10.000 πολίτες (στην πλειονότητα αναρχικοί, αντεξουσιαστές, αριστεροί) συμμετείχαν στη διαδήλωση.
Διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου εδώ
Το γράμμα αυτό γράφτηκε τον Απρίλη του 1970 μέσα από τις φυλακές Σολεδάδ της Καλιφόρνια από τον Μαύρο Πάνθηρα Τζωρτζ Τζάκσον. Ο Τζάκσον μεγάλωσε στο μαύρο γκέτο του Λος Άντζελες και σε ηλικία 18 ετών (1960) καταδικάστηκε για την κλοπή 70 δολαρίων από ένα βενζινάδικο σε κάθειρξη ακαθόριστου χρόνου: “ενός έτους – ισόβια”, χρονικό διάστημα που καθορίζεται από επιτροπή ανθρωποφυλάκων και δικαστών (parole board) που κρίνουν τη συμπεριφορά του μέσα στη φυλακή. Δέκα χρόνια μετά, ο Τζωρτζ βρισκόταν ακόμα στη φυλακή έχοντας περάσει 7½ από αυτά στην απομόνωση. Κατά την διάρκεια αυτή ο Τζωρτζ ασχολήθηκε με την μελέτη επαναστατικών κειμένων, και το 1966 ίδρυσε την Μαύρη Οικογένεια Ανταρτών, μια οργάνωση ενάντια στην λευκή βία και τον ρατσισμό μέσα στις φυλακές άμεσα συνδεδεμένη με τους Μαύρους Πάνθηρες της Καλιφόρνιας.
Διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου εδώ
Η μόνιμη αναγωγή των γυναικών στο σώμα και τη σεξουαλικότητά τους, η άρνηση των διανοητικών τους ικανοτήτων, το γεγονός ότι όσες αδυνατούν να ευχαριστήσουν τα ανδρικά βλέμματα είναι κοινωνικά αόρατες, αποτελούν τους ακρογωνιαίους λίθους του πατριαρχικού συστήματος. Το ότι ένα «κίνημα» -δεν είναι παρά καμιά εικοσαριά στη Γαλλία- που θέλει να ονομάζεται φεμινιστικό μπορεί να το αγνοεί μας αφήνει άναυδες. «Ζούμε κάτω από ανδρική κυριαρχία, και αυτός (η γύμνια) είναι ο μόνος τρόπος να τους προκαλέσουμε, να κερδίσουμε την προσοχή τους» δήλωσε η Ίννα Σεβτσένκο στον Guardian. Ένας φεμινισμός που υποκλίνεται στην ανδρική κυριαρχία. Θα έπρεπε να τον εφεύρουμε.
Στητά νεανικά στήθη, άψογοι κοιλιακοί, ωραία μακριά μαλλάκια (όπως πρέπει να έχει κάθε σωστό “θηλυκό”), σέξυ πόζα στο φακό, περιποιημένα χεράκια που καλύπτουν τα αιδοία και η επανάσταση ξεκινά! “Γαλλίδες γδυθείτε!” φωνάζουν οι Femen και τις καλούν στα εγκαίνια των γραφείων τους στο Παρίσι στις 18 Σεπτεμβρίου 2012.
Η Σεβτσένκο όχι μόνο αποδέχεται αυτήν την τάξη πραγμάτων, αλλά την επιδοκιμάζει κιόλας. (Πάντα στον Guardian): «Ο κλασικός φεμινισμός δε λειτουργεί πια. Είναι περιθωριοποιημένος στον κόσμο των διαλέξεων και των βιβλίων». Έχει δίκιο! Κάτω οι γριές και άρρωστες, δεν είναι καν ευχάριστες στην όψη. Και τα βιβλία, είναι γεμάτα γράμματα και προκαλούν πονοκέφαλο, μπλιάχ!
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ
Ένας άνδρας ξυπνάει και ετοιμάζεται να πάει για δουλειά σ’ έναν περίεργο κόσμο όπου ο όρος “εργατική δύναμη” έχει αναβαθμισμένο νόημα.
http://tattoofest.wordpress.com/
