Cyberpunk βραδιά την Πέμπτη 24/3, 21:00.

Την Πέμπτη 24 Μαρτίου,
το πολιτικό καφενείο της Συνέλευσης για την Κυκλοφορία των Αγώνων
φιλοξενεί στο υπόγειο του Αυτόνομου Στεκιού
μια οπτικοακουστική βραδιά αφιερωμένη στο cyberpunk.

Στις 21.00 θα προβληθεί το ντοκυμαντέρ
No Maps For These Territories (2000, 87′) του Mark Neale,
το οποίο υποτιτλίστηκε με πρωτοβουλία της συνέλευσης.
Πρόκειται για ένα αλλόκοτο road trip με πρωταγωνιστή τον William Gibson, επικεντρωμένο τόσο στο συγγραφικό του έργο
όσο και στη σχέση ανθρώπου και τεχνολογίας στον ύστερο καπιταλισμό.

Μετά την προβολή θα ακολουθήσει bar και dj set
με ηλεκτρονικούς ήχους από το κοντινό περασμένο μέλλον.

afisa_cyber

Τα έσοδα θα διατεθούν στο ταμείο αλληλοβοήθειας της συνέλευσης
και τη λειτουργία του στεκιού. 

Συνέλευση για την Κυκλοφορία των Αγώνων.
skya.espiv.net

Posted in 8. Υλικό Ομάδων στο Στέκι | Leave a comment

Βιβλιοπαρουσίαση: “Σχεδόν αδέρφια” την Παρασκευή 18/3, 20:00.

Βιβλιοπαρουσίαση του βιβλίου “Σχεδόν αδέρφια
και του εγχειρήματος “Οι Εκδόσεις των Άλλων
στο Αυτόνομο Στέκι
την Παρασκευή 18 Μάρτη στις 20:00.

sxedon

Posted in 4. Εκδηλώσεις | Leave a comment

Στηρίξτε τις μετανάστριες στα κρατητήρια Ελληνικού.

Στο χώρο του Αυτόνομου Στεκιού έχει τοποθετηθεί κουτί οικονομικής ενίσχυσης για την αγορά τηλεκαρτών για τις μετανάστριες που κρατούνται στο κέντρο κράτησης Ελληνικού. Οι τηλεκάρτες γι΄ αυτές τις γυναίκες αποτελούν είδος πρώτης ανάγκης, καθώς μέσω αυτών μπορούν να επικοινωνούν τόσο με τους δικούς τους ανθρώπους, όσο και με εμάς τ@ αλληλέγγυ@. Αντιλαμβανόμαστε όσες βρίσκονται στο Ελληνικό ως υποκείμενα που αγωνίζονται να βγουν όχι μόνο από εκεί, αλλά και από το σταυροδρόμι των διαχωρισμών με βάση τη φυλή, το φύλο και τη τάξη. Αγωνιζόμαστε μαζί τους.

FEMIN

Posted in 8. Υλικό Ομάδων στο Στέκι | Leave a comment

Κράτος, ΜΚΟ και αλληλεγγύη στην Ειδομένη.

Ακολουθεί κείμενο μελών μας (ΣΒΕΜΚΟ) και εργαζομένων σε ΜΚΟ, οι οποίες δραστηριοποιούνται στην Ειδομένη τουλάχιστον το τελευταίο επτάμηνο.

Τα κύματα προσφύγων ήταν γεγονός στο χωριό της Ειδομένης από πολύ νωρίτερα, ωστόσο η δράση των ΜΚΟ οργανώθηκε πιο συστηματικά από το Σεπτέμβρη του 2015. Οι οργανώσεις αρχικά παρατηρώντας τις ενέργειες εθελοντών και αλληλέγγυων πολιτών στα σημεία διαφυγής ανέλαβαν βαθμηδόν καθήκοντα στο πεδίο δράσης, καταλήγοντας σήμερα να έχουν αναλάβει εργολαβικά την κάλυψη η κάθε μία ενός τομέα αναγκών (διανομή φαγητού, καταγραφή περιστατικών, φύλαξη ανηλίκων), εκτοπίζοντας κατά κάποιο τρόπο τους εθελοντές και αλληλέγγυους, που λόγω και της αύξησης του πληθυσμού των προσφύγων δεν ήταν σε θέση να καλύψουν το σύνολο των αναγκών.

Η παρουσία των προσφύγων στην Ειδομένη άνοιξε ένα τεράστιο πεδίο επιχειρηματικής δραστηριότητας για τις διάφορες οργανώσεις, κυβερνητικές και μη, όσο και για ιδιωτικές επιχειρήσεις και πάντα με την ανοχή ως και την εύνοια των ελληνικών αρχών.

Για παράδειγμα, καθώς ο πληθυσμός στο λεγόμενο καταυλισμό στα σύνορα της Ειδομένης αυξανόταν και οι υπάρχουσες υποδομές ήταν ανεπαρκείς για τη φιλοξενία όλων, τα λεωφορεία που κατέφθαναν στο Νομό Κιλκίς παρέμεναν στάσιμα σε ένα ιδιωτικό πρατήριο βενζίνης περίπου 20χλμ μακριά από την Ειδομένη, το οποίο χρησίμευσε ως ενδιάμεσος προσωρινός σταθμός έως ότου μεταβούν στα σύνορα. Ωστόσο, καθώς διέσχιζαν τα σύνορα ολοένα λιγότεροι πρόσφυγες και με ολοένα επιβραδυνόμενους ρυθμούς, η προσωρινή παραμονή των προσφύγων στο πρατήριο διαρκούσε σταδιακά από πολλές ώρες ως πολλές μέρες, φέρνοντάς τους αντιμέτωπους με την κόπωση, το κρύο, την πείνα και μία σειρά δυσκολιών που σχετίζονταν άμεσα με την έλλειψη καταλύματος .

Σε απόπειρες εθελοντών, αλληλέγγυων πολιτών αλλά και εργαζομένων σε ΜΚΟ να προσεγγίσουν το πρατήριο για να μοιράσουν τρόφιμα στους πρόσφυγες, ο ιδιοκτήτης της επιχείρησης αρνήθηκε, επικαλούμενος το δικαίωμα προστασίας του κέρδους και της επιχείρησής του. Η μοναδική επιλογή που έμενε για τους πρόσφυγες ήταν η κατανάλωση των προϊόντων που πωλούνταν στο πρατήριο, το οποίο έλαβε διαστάσεις μονοπωλίου στην περιοχή. Η επιλογή των αρχών να παρατείνουν την αναμονή των ανθρώπων σε μία ιδιωτική επιχείρηση, η οποία μάλιστα αρνήθηκε την παροχή βοήθειας, εφόσον αυτή θα επέφερε ζημία στη δραστηριότητά της, δε μας αφήνει έκπληκτους…………………………..

Διαβάστε τη συνέχεια της ανακοίνωσης του Σωματείου Βάσης Εργαζομένων σε ΜΚΟ (ΣΒΕΜΚΟ) εδώ.

Posted in 8. Υλικό Ομάδων στο Στέκι | Leave a comment

Πέρα απο τις Γυναίκες Στρατιώτες: Ο φεμινισμός της Rojava.

im_rojavaΗ Rojava, η νέα αυτόνομη κουρδική περιοχή στη Συρία, έγινε ένα οικείο όνομα, το καλοκαίρι του 2014, κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ του ισλαμικού κράτους και της κουρδικής YPG ( Μονάδες Λαϊκής Προστασίας) και YPJ (Μονάδες Προστασίας Γυναικών). Ταυτόχρονα, φωτογραφίες από τις ολοκληρωτικά γυναικείες μονάδες των YPJ άρχισαν να εμφανίζονται σε όλα τα δυτικά μέσα ενημέρωσης, παρουσιάζοντας τους Κούρδους ως την φεμινιστική εναλλακτική λύση στις άλλες δυνάμεις στην περιοχή. Αυτές οι πηγές των μέσων ενημέρωσης δεν ήταν λάθος, όταν αποκάλεσαν την επανάσταση στην Rojava μια φεμινιστική επανάσταση, ωστόσο, συχνά δεν υπερβαίνουν τις εικόνες των γυναικών στρατιωτών στην κατανόηση του τι σημαίνει φεμινισμός για την Rojava.

Ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ιδρυτής της οργάνωσης Κουρδικό Εργατικό Κόμμα (ΡΚΚ), είναι ο άνθρωπος πίσω από το πρότυπο της δημοκρατικής συνομοσπονδίας, η οποία αποτελεί τη βάση του κυβερνώντος μοντέλου της Rojava. Υποστηρίζοντας ότι η ιστορία του πολιτισμού είναι μία “5000 ετών ιστορία … υποδούλωσης της γυναίκας», ο Οτσαλάν υποστηρίζει ότι «το βάθος της υποδούλωσης της γυναίκας και η σκόπιμη συγκάλυψη αυτού του γεγονότος συνδέεται στενά με την άνοδο στην κοινωνία της ιεραρχικής και κρατικιστικής εξουσίας. ”

Ορίζοντας την απελευθέρωση των γυναικών με τον τρόπο αυτό την συνδέει άρρηκτα με τους αντι-κρατικούς αγώνες. Εγκαταλείποντας τους ρόλους των δύο φύλων που έχουν αποδοθεί σε άνδρες και γυναίκες, αυτό που ο Οτσαλάν αποκαλεί «συνολικό διαζύγιο” των 5000 χρόνων της ιστορίας του πολιτισμού, πηγαίνει χέρι-χέρι με την επανάσταση που συμβαίνει στην Rojava. Ο Οτσαλάν παρουσίασε την “συνολική θεωρία διαζυγίου” το 1997, ωστόσο οι γυναίκες είχαν ήδη αρχίσει να παίρνουν περισσότερο χώρο μέσα στο κουρδικό απελευθερωτικό κίνημα πριν από τότε.

Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο: athens.indymedia.org .

Posted in 2. Διαβάσαμε | Leave a comment

Μοναξιά, φλερτ και κλασική μουσική ..

των  Wendy Tilby και Amanda Forbes (σκηνοθέτες κινουμένων σχεδίων από τον Καναδά).

 

Posted in 3. Είδαμε και Ακούσαμε | Leave a comment

Μια απάντηση στην κριτική της έμπρακτης αλληλεγγύης στους μετανάστες.

metΔημοσιεύτηκε χθες στο Black Athena, το κείμενο “Η αυτοοργάνωση δεν μπορεί και δε θα λύσει το μεταναστευτικό”. Εκεί, ο συγγραφέας ασκεί κριτική σε κάποιες από τις μορφές που παίρνει η τωρινή αλληλεγγύη στους μετανάστες. Το ίδιο το κείμενο έχει ενδιαφέρον και τα επιχειρήματά του δεν είναι επιπόλαια· περισσότερη όμως σημασία θεωρώ ότι έχει το ότι προσπαθεί να κάνει έστω μία αρχή συζήτησης για το ζήτημα. Το (όποιο) ανταγω-νιστικό κίνημα φαίνεται εξάλλου να αντιδρά κυρίως αντανακλαστικά, μέσα σε μια πολιτική συγκυρία με διάφορους τρόπους πολύ τρομακτική (για κάποιες και για κάποιους μάλιστα πολύ περισσότερο από όσο για εμάς).

Το επιχείρημα του συγγραφέα είναι απλό, και ως ένα βαθμό πειστικό: οι αλληλέγγυοι δε μπορούν να καλύψουν τις υλικές ανάγκες τροφής, στέγης και ασφαλούς μετάβασης 40.000 μεταναστών, ούτε και θα έπρεπε να είναι αυτό το πρώτο τους μέλημα. Υπάρχουν δομικοί λόγοι που παράγουν την εξαθλίωση, την αναγκαστική μετανάστευση και τη διαχείρισή της με στρατιωτικούς όρους. Οι λόγοι αυτοί συμπυκνώνονται στον καπιταλισμό, τον κοινωνικό ρατσισμό και τα κράτη (και ενίοτε τους πολέμους ανάμεσα τους). Το να πολεμά καμιά τις συνέπειες όλων αυτών θυμίζει τον γιατρό που προσπαθεί να θεραπεύσει μία μυοσκελετική ασθένεια με ντεπόν: ο πόνος του ασθενή είναι μόνο το σύμπτωμα. Κατά συνέπεια, θα πρέπει να δώσουμε προτεραιότητα σε άλλες μορφές αγώνα, όπως είναι ο αγώνας ενάντια στα κέντρα κράτησης και η παρεμπόδιση κατασκευής και λειτουργίας τους. Θα πρέπει, σύμφωνα με το επιχείρημα, να κάνουμε αιχμή του ανταγωνιστικού κινήματος πράγματα όπως ο αγώνα για χαρτιά σε όλους τους μετανάστες, και να πολεμάμε τη ραγδαία άνοδο του λαϊκού φασισμού στην ήπειρό μας.

Το παραπάνω επιχείρημα, έγραψε έτερος αξιόλογος σύντροφος σε κατ’ ιδίαν συζήτηση, θέτει ζητήματα σημαντικότερα από όσο μπορεί να φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Αυτό συμβαίνει για μια σειρά από λόγους. Πρώτον, διότι εισάγει πολιτικούς όρους στρατηγικούς και συγκεκριμένους, και όχι όρους αφηρημένους και έκτακτης ανάγκης. Όταν κάνουμε πολιτική με τους τελευταίος όρους, τότε περισσότερο αναπαράγουμε τις υπάρχουσες εξουσιαστικές σχέσεις, παρά φτιάχνουμε καινούριες. Δεύτερον, διότι το πολιτικό πεδίο ανταγωνισμού είναι ντε φάκτο οι κρατικές αποφάσεις, οι οποίες έχουν τεράστια σημασία. Αγνοώντας αυτό το απλό γεγονός, φλερτάρουμε με το να γίνουμε, όπως γράφτηκε, το ριζοσπαστικό άκρο της κοινωνίας των πολιτών. Τρίτον, γιατί η μοριακή αυτοοργάνωση δεν μπορεί να παράξει λύσεις για τα πάντα – δε μπορούμε να καθόμαστε να προσπαθούμε εις μάτην να βρούμε κουβέρτες για 40.000 άτομα, ενώ τα σημάδια του πολέμου και οι μαζικής κλίμακας συνέπειές του πληθαίνουν γύρω μας. Τέταρτον, γιατί προωθεί μια μορφή αγώνα που καταργεί το εντόπιο προνόμιο στην πράξη. Το να διεκδικούμε χαρτιά για όλους τους μετανάστες και το να μένουν στις γειτονιές μας λόγου χάρη, είναι μια μικρή ανατροπή των σχετικών μας θέσεων που βασίζεται στην υλική καθημερινότητα. Από την άλλη, ο αφηρημένος πολιτικός λόγος περισσότερο περιχαρακώνει αυτές τις θέσεις, ακόμα και αν ο ίδιος ισχυρίζεται το αντίθετο.

Κατ’ αρχάς, αυτές οι τέσσερις θέσεις περιλαμβάνουν πολιτικές αρχές τις οποίες εγώ προσωπικά ασπάζομαι. Παρ’ όλα αυτά, διαβάζοντάς τις προβληματίστηκα, καθ’ όσον η αποδοχή αυτών των αρχών με οδηγούσε σε αρκετά διαφορετικά συμπεράσματα. Θα προσπαθήσω να εξηγήσω γιατί.

Διαβάστε τη συνέχεια στο: provo.gr .

Posted in 2. Διαβάσαμε | Leave a comment

No Ticket Cinema: “Το ταξίδι των καταραμένων” του Στ. Ρόζενμπεργκ, Παρασκευή 11 Μάρτη, στις 20.30.

Προβολή ταινίας
“το ταξίδι των καταραμένων” (1976)
του Στ. Ρόζενμπεργκ
την Παρασκευή 11 Μάρτη, στις 20.30

cinema

1939, το υπερωκεάνιο St. Louis αναχωρεί από το Αμβούργο μεταφέροντας 937 Εβραίους που προσπαθούν να ξεφύγουν από την φρίκη του ναζιστικού καθεστώτος. Τα κράτη της Κούβας, των ΗΠΑ και του Καναδά αρνούνται να τους χορηγήσουν άσυλο και να τους δεχθούν στα εδάφη τους. Η απελπισία των προσφύγων κορυφώνεται στην προοπτική να επιστρέψουν στην ναζιστική Γερμάνια και στον βέβαιο θάνατο. Μετά από μεγάλες προσπαθείς και την ύστατη στιγμή η Αγγλία , η Ολλανδία και το Βέλγιο δέχονται τους πρόσφυγες.

Θα υπάρξει κουτί ελεύθερης συνεισφοράς
για τα αλληλέγγυα μαγειρέματα, από την Συλλογική Κουζίνα της Τετάρτης,
για τους πρόσφυγες που φιλοξενούνται στην κατάληψη της Νοταρά.

Posted in 4. Εκδηλώσεις | Leave a comment

Bar οικονομικής ενίσχυσης, Πέμπτη 10/3 στις 21:00

Bar οικονομικής ενίσχυσης
για τα δικαστικά έξοδα
λόγω διοικητικής  κράτησης του μετανάστη Α.Ι
την Πέμπτη 10 Μάρτη στις 21:00.

κράτηση

Cafenais politique
της Συνέλευσης για την Κυκλοφορία των Αγώνων
skya.espiv.net

Posted in 8. Υλικό Ομάδων στο Στέκι | Leave a comment

Για την εμπρηστική επίθεση στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Αντίπερα Όχθη στις 27/2.

Τα ξημερώματα του Σαββάτου 27/2 στις 3.45 ομάδα φασιστών επιχείρησε εμπρηστική επίθεση στο αυτοδιαχειριζόμενο στέκι Αντίπερα Όχθη στην περιοχή του Π.Φαλήρου, την στιγμή που δεν βρισκόταν κανείς στον χώρο.
Οι φασίστες διερχόμενοι με μηχανή πέταξαν αυτοσχέδιο εκρηκτικό-εμπρηστικό μηχανισμό με αποτέλεσμα να σπάσει το τζάμι της εισόδου και να πάρει φωτιά μία κουρτίνα. Λόγο του θορύβου οι ένοικοι της πολυκατοικίας κινήθηκαν και κάλεσαν πυροσβεστική και μπάτσους. Οι ναζί δεν δίστασαν να θέσουν κυριολεκτικά σε κίνδυνο τις ζωές των δεκάδων κατοίκων της πενταόροφης πολυκατοικίας.
Το στέκι είναι ένας χώρος που επιδιώκει να χτίσει μια κοινότητα αγώνα στην γειτονιά φέρνοντας σε επαφή ανθρώπους και χτίζοντας καθημερινές κοινωνικές αντιστάσεις. Μέσα στην διάρκεια των 2 μηνών λειτουργίας του είναι η δεύτερη επίθεση που επιχειρείται από το μακρύ χέρι του κράτους και του κεφαλαίου.
Αντιλαμβανόμαστε το γεγονός αυτό ως ένα κομμάτι του ευρύτερου μωσαϊκού επιθέσεων σε αυτοδιαχειριζόμενους χώρους / στέκια/ καταλήψεις, απο αυτούς που εχθρεύονται την αυτοδιαχείριση, την ελευθερία, την ισότητα και την αλληλεγγύη.
Λαμβάνοντας υπόψη την στέγαση του χώρου στο ισόγειο μιας πολυκατοικίας , δεδομένων των αντιδράσεων των ενοίκων και σεβόμενοι τις ανησυχίες τους , κρίνεται αδύνατη η παραμονή μας στον χώρο. Ωστόσο η επίθεση αυτή δεν θα μείνει αναπάντητη. Ο αγώνας, η δράση, και η παρουσία μας στην γειτονιά θα συνεχιστεί.

Οι κοινωνικοί αγώνες δεν εκβιάζονται.

Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι Αντίπερα Όχθη

Posted in 9. Άλλων | Leave a comment