Οι Συνοπτικές σημειώσεις γράφτηκαν από τον Ραούλ Βανεγκέμ ως πρόσκληση για συζήτηση με τις συντρόφισσες και τους συντρόφους στην Ελλάδα. Μεταφράστηκαν από την Εύη Παπακωνσταντίνου και εκδόθηκαν από τις Εκδόσεις των Ξένων τον Οκτώβριο του 2013. Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο εδώ: Συνοπτικές σημειώσεις_Raoul_Vaneigem
Τον Ιούνιο του 2013, η ΜΚΟ ΜΕΤΑδραση προέβη στην εκδικητική απόλυση μέλους του ΔΣ του Σωματείου Βάσης Εργαζομένων σε ΜΚΟ (ΣΒΕΜΚΟ). Το ΣΒΕΜΚΟ στηρίζει την αγωγή που κατατέθηκε κατά της ΜΚΟ ΜΕΤΑδραση, αποσκοπώντας συγκεκριμένα στην ακύρωση της απόλυσης.
Καταγγέλλουμε τις πρακτικές της ΜΕΤΑδρασης και άλλων ΜΚΟ, οι οποίες ενώ προβάλουν ένα ανθρωπιστικό προφίλ σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την ίδια στιγμή καταπατούν τα εργασιακά δικαιώματα των εργαζομένων τους.
Καλούμε όλους τους εργαζόμενους στη ΜΕΤΑδραση και σε άλλες ΜΚΟ, οι οποίοι αντιμετωπίζουν παρόμοια ζητήματα, να απευθυνθούν στο Σωματείο μας και να το στηρίξουν.
Σωματείο Βάσης Εργαζομένων σε ΜΚΟ
Θα μας βρείτε 31/10 και κάθε δεύτερη Πέμπτη στις 19:00 στο Αυτόνομο Στέκι
(Ζωοδόχου Πηγής 97 & Ισαύρων, Εξάρχεια).
Οικογένειες μικρασιατών προσφύγων εγκατεστημένες προσωρινά στο Δημοτικό Θέατρο Αθηνών. Ο δριμύς χειμώνας του `22 έκανε τους πρόσφυγες να καίνε σε πρόχειρες φουφούδες μεγάλο μέρος των σκηνικών προκειμένου να ζεσταθούν. Οι τελευταίοι πρόσφυγες εγκαταλείπουν μετά από πιέσεις το Δημοτικό Θέατρο το 1927 όταν τους διέθεσε καταλύματα ο Δήμος.
Ποια υποκείμενα αγωνίστηκαν και πολέμησαν μέσα ή στο πλάι του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, τι τα ώθησε και τι προσδοκούσαν; Γιατί οι προλεταριακές και λαϊκές συνοικίες της Αθήνας και του Πειραιά, συγκροτημένες ήδη από τον μεσοπόλεμο, έγιναν προπύργια της επανάστασης της δεκαετίας του ’40; Μπορούμε να μιλήσουμε για διαδικασία συγκρότησης τάξης/τάξεων ήδη από το ’22 και για ταξική πάλη (με μια ευρεία έννοια, και όχι με τη στενή έννοια της σύγκρουσης μισθωτής εργασίας – κεφαλαίου) που φτάνει στο αποκορύφωμά της και ταυτόχρονα την αρχή της συντριβής της το ’44; Μπορούμε να μιλήσουμε για μια καταφανή ιστορική συνέχεια που δένει τις μεσοπολεμικές διεργασίες (στο εργατικό κίνημα, τις φοιτητικές-νεανικές οργανώσεις, τη γυναικεία χειραφέτηση, την κουλτούρα και τον πληβειακό κοινωνικό χώρο των «επικίνδυνων τάξεων» κλπ) με την εαμική επανάσταση;
«Περιφρονώ αυτούς που δεν στοχεύουν στην αναθεώρηση και στην πνευματική νεότητα, τους εύκολα «επώνυμους» πολιτικούς και καλλιτέχνες, τους εφησυχασμένους συνομήλικους, την σκοτεινή και ύποπτη δημοσιογραφία καθώς και την κάθε λογής χυδαιότητα»– Μάνος Χατζηδάκις
Περισσότερα για τους ΔΙΑΚΟΠΤΕΣ και τη δουλειά τους μπορείτε να βρείτε εδώ
Η ιδέα για την πρώτη μας μικρού μήκους ταινία, υπήρχε εδώ και μεγάλο χρονικό διάστημα. Μέσα από τις συζητήσεις μας, προέκυπτε η διάθεση και η επιθυμία για πράξη-δημιουργία, έξω από τη λογική της δουλειάς μας, αλλά παράλληλα χρησιμοποιώντας την. Το σύνολο των ανθρώπων που συμμετέχουν στην ανοιχτή συνέλευση τεχνικών στο χώρο του θεάματος “Διακόπτες” γνωρίζουν λίγο ως πολύ -από τα μέσα- τη φύση της δουλειάς μας. Τις έννοιες όπως, ιεραρχία, θέαμα, εμπόρευμα, διαμεσολάβηση, αφεντικά (μεγάλα+μικρά), «τέχνη», εκβιασμός, χρήματα… προσπαθήσαμε από την αρχή να τις βάλουμε στη θέση που τους αρμόζει. Απέναντί μας.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ήρθε η στιγμή, όλα αυτά να τα αντιμετωπίσουμε στην πράξη. Έτσι αποφασίσαμε να προσπαθήσουμε το ξεπέρασμα τους, όσο αυτό είναι δυνατό. Φτιάξαμε ομάδες εργασίας και τοποθετηθήκαμε στις θέσεις του αυτοοργανωμένου μας συνεργείου. Τα “κριτήρια” ήταν με βάση την ειδικότητα και την επιθυμία του καθένα. Με βάση τις γνώσεις και όχι την εμπειρία και την εργασιακή καταξίωση. Μέσα στις συζητήσεις ο καθένας είχε λόγο πάνω στο σενάριο και στην διεκπεραίωση του γυρίσματος. Τέλος περάσαμε μία μέρα όλοι μαζί και δημιουργήσαμε το καλύτερο εφικτό αποτέλεσμα μέσα σε αυτές τις συνθήκες και κάτω από την πίεση του χρόνου. Τα χρήματα που χρειάστηκαν για την ταινία, δοθήκανε από το συλλογικό ταμείο της συνέλευσης.
Με βάση όλα τα παραπάνω, το αυτοξεπέρασμα των λογικών της δουλειάς μας δεν μπορούμε να πούμε ότι ήταν εύκολο, ούτε ότι τα καταφέραμε 100%. Για αυτούς τους λόγους δεν γράφουμε σελίδες λαμπρής ιστορίας, ονομάζουμε αυτή την πρώτη κίνηση “προσπάθεια” και σίγουρα δεν τα παρατάμε.
Είμαστε εδώ, μαζί, με μια συνολική αντίληψη για τις ζωές μας, για να συζητάμε, να δημιουργούμε, να κατεβαίνουμε στο δρόμο και να παλεύουμε στο τώρα για το αύριο.
Ευχαριστούμε όλους όσους βοήθησαν με κάθε τρόπο και μέσο για την υλοποίηση αυτής της ταινίας.
Τι θα γινόταν αν ένας μετεωρίτης 150 τόνων έπεφτε πάνω σου; Πώς είναι να είσαι εδώ, χωρίς να είσαι, στ’ αλήθεια, εδώ; Πώς θα ένιωθες αν βρισκόσουν 91 εκατοστά μακριά από το σώμα σου; Η τρέλα μπορεί να μετρηθεί σε εκατοστά;
Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που μας θέτει ο Γάλλος σκηνοθέτης Jérémy Clapin στην animation ταινία μικρού μήκους με τίτλο “Skhizein” του 2008, που πήρε το όνομά της από τα αρχαία ελληνικά και, συγκεκριμένα, το πρώτο συνθετικό της λέξης. [Σχιζοφρένεια < σχίζειν + φρένα (αλλιώς σχιζοφρενία)]. Η ταινία έχει πάρει πάρα πολλά βραβεία (μεταξύ των οποίων και το βραβειο «Kodak Short Film Award» από το φεστιβάλ των Καννών το 2008) και στόχος της είναι να ευαισθητοποιήσει το κοινό σχετικά με τη νόσο της σχιζοφρένειας.
http://www.youtube.com/watch?v=Dt1eTQiq3YU
Η σχιζοφρένεια είναι ψυχική διαταραχή που ανήκει στις ψυχώσεις, κατά την οποία το άτομο απομακρύνεται από την πραγματικότητα του εξωτερικού κόσμου και ζει σε ένα φανταστικό κόσμο με τις ψευδαισθήσεις του. Οι σχιζοφρενείς, όταν βρίσκονται σε ψυχωσική κατάσταση, διακρίνονται από έντονη δημιουργικότητα.
Το φιλμάκι μας βάζει στο μυαλό του σχιζοφρενή Henri με έναν ιδιαίτερα ευαίσθητο τρόπο και μας δείχνει πώς είναι να νιώθεις έξω από το σώμα σου, πώς αλλάζει ο τρόπος που αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο και πώς αυτό επηρεάζει τις διαπροσωπικές σου σχέσεις, τη δουλειά σου, ολόκληρη τη ζωή σου. Απομονώνεσαι από το εξωτερικό περιβάλλον, κλείνεσαι στον εαυτό σου και βυθίζεσαι στις ψευδαισθήσεις σου. Ο Jérémy Clapin παίρνει την κιμωλία και διορθώνει τις «ταμπέλες» που έχουν φορτωθεί στη νόσο καταρρίπτοντας κάθε προκατάληψη, με έναν τρόπο συγκινητικό, αστείο και καθόλου διδακτικό.
Προκήρυξη της αντιφασιστικής συνέλευσης autonome antifa
Οι φασίστες είναι τρέντυ!
Εκπλήξεις επί εκπλήξεων συγκλονίζουν το πανελλήνιο τις τελευταίες μέρες! Η Χρυσή Αυγή, η μυστηριώδης, τσαμπουκαλεμένη και ταυτόχρονα τόσο της μοδός οργάνωση που με κόπο είχε κατασκευαστεί από τα ΜΜΕ τα τελευταία χρόνια, για κάποιο μυστηριώδη λόγο έπεσε σε δυσμένεια.
Και όπως μας τα λέει η δυσμένεια, τελικά επρόκειτο για ένα μάτσο μαφιόζους ναζιστές. Άσε που πολλοί από αυτούς δεν ήταν καν τρέντυ –ήταν κοντοί, χοντροί και τριχωτοί…
Στις 18/10/13 πραγματοποιήθηκε στον 98fm – Ραδιοζώνες Ανατρεπτικής Έκφρασης ζωντανή εκπομπή με τον σύντροφο Θ.Σ., διωκόμενο για την υπόθεση Marfin.
Ο αναρχικός Θ.Σ. εδώ και περισσότερο από 3 χρόνια βρίσκεται κατηγορούμενος για τον εμπρησμό της Marfin, με μοναδικό “ενοχοποιητικό στοιχείο” μια ανώνυμη επιστολή οπού, μαζί με άλλους 2 συντρόφους οι οποίοι έχουν πλέον απαλλαχτεί, καταδεικνύονταν ως οι δράστες του εμπρησμού. Έκτοτε, το κράτος έχει επανειλημμένως καλέσει τους συντρόφους σε απολογία σε ένα παιχνίδι εντυπώσεων (κλήσεις ανήμερα της τραγικής επετείου, κατασκευή προφίλ από ΜΜΕ) που μόνο στόχο έχει τη στοχοποίηση του ευρύτερου Α/Α χώρου.
Το ηχητικό της εκπομπής μπορείτε να το κατεβάσετε από εδώ
