την Παρασκευή 20/11 Η Έκλειψη του Michelangelo Antonioni (1962)
1962. Στη Φλωρεντία για να δω και να φιλμάρω την έκλειψη του ήλιου. Ξαφνική παγωνιά. Διαφορετική σιωπή απ’ όλες τις άλλες σιωπές. Φως ωχρό, διαφορετικό από κάθε άλλο φως. Κι ύστερα σκοτάδι. Απόλυτη ακινησία. Ό,τι κατορθώνω να σκεφθώ είναι πως κατά τη διάρκεια της έκλειψης πιθανώς σταματούν και τα συναισθήματα.
Θα έπρεπε να βάλω στην αρχή της Έκλειψης αυτούς τους δύο στίχους του Dylan Thomas:
…κι όμως κάποια βεβαιότητα θα πρέπει να υπάρχει,
εάν όχι ότι αγαπάμε καλά, τουλάχιστον ότι δεν αγαπάμε.
Michelangelo Antonioni
στις 20:30 στο Αυτόνομο Στέκι (Ζ. Πηγής και Ισαύρων)
ομάδα προβολών Palinka
