Η κυβέρνησή μας έχει στρωθεί για τα καλά στη δουλειά, προσπαθώντας να εκχωρήσει γη και ύδωρ στους ντόπιους και αλλοδαπούς πλιατσικολόγους. Τα αεροδρόμια και τα μετοχικά πακέτα των εταιρειών ύδρευσης είναι ήδη σε καλά επίπεδα ξεπουλήματος. Αλλά όπως τονίσαμε επανηλλειμένως: τα 50 δις δε βγαίνουν αν δεν πουληθεί ακτογραμμή και δάσος. Είμαστε σίγουροι ότι οι προσπάθειες της κυβέρνησής μας σε αυτή την κατεύθυνση θα αποδώσουν σύντομα καρπούς – εύγευστους για το κεφάλαιο και δηλητηριώδεις για τους ανθρώπους, φυσικά.
Στηρίζονται άλλωστε και από τις εγχώριες υπηρεσίες προπαγάνδας που σιγά σιγά αναθαρρούν και σηκώνουν το κεφάλι, ωσάν σκουλήκια στην 5η μέρα σήψης. Όπως καλή ώρα ο κος Καρακούσης της φωνής των εγχώριων κοπρόψυχων, του Βήματος, που δηλώνει ευθαρσώς και ανερυθριάστως: “Το δυστύχημα είναι ότι η ελληνική κρατική περιουσία είναι ατέλειωτη, εν πολλοίς αναξιοποίητη …Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του αιγιαλού. Ατέλειωτα χιλιόμετρα ακτογραμμής παραμένουν δεσμευμένα από ένα δειλό κράτος”. Πράγματι. Τι δυστύχημα, τι όνειδος, τόσα χιλιόμετρα βράχων και άμμου, ήλιου και θάλασσας δεσμευμένα, να μη μπορούν να εκπληρώσουν τη φυσική τους ροπή προς το ξεπούλημα, να μην αποδίδουν ούτε ευρώ στους λεηλατητές. Μια δημόσια περιουσία σαν βάρος στις καμπούρες μας, παραλίες και δάση που ως γνωστόν, χωρίς αξιοποίηση σαπίζουν και χαλάνε και συντόμως καταντούν υγειονομική απειλή.
Παρά όμως τις φιλότιμες προσπάθειες των απανταχού φωνών της ευθύνης, ο κίνδυνος παραμένει ότι, όπως ήδη προειδοποιούν τα αλλοδαπά οικονομικά κέντρα ελέγχου και καθυπόταξης, το ΤΑΙΠΕΔ και η κυβέρνηση εν τέλει δε θα καταφέρουν να ξεπουλήσουν πάνω από 10 δις δημόσια περιουσία και πηγές, παραλίες και δάση. Κάτι που θα έχει ολέθριες συνέπειες για την διάθεση και την ψυχολογία των αγορών, από τα καπρίτσια των οποίων κρεμόμαστε.
Και όμως η λύση είναι μπροστά στα μάτια μας. Μια λύση άμεση, αξιόπιστη και πάνω απ΄όλα πατριωτική, απόλυτα ταιριαστή δηλαδή με την πατριωτική αριστερά της ευθύνης (μας). Ποιος παραδοσιακά σε περιόδους ξένης κατοχής, επί βυζαντίου και οθωμανικής αυτοκρατορίας, κατάφερνε όχι μόνο να διαχειρίζεται τη δημόσια περιουσία, αλλά και να την αυξάνει προσεταιρίζοντας κτήματα μουζίκων και κατσαπλιάδων; Ποιος κατέχει και διαχειρίζεται υπεύθυνα πάνω από ένα εκατομμύριο τριακόσιες χιλιάδες στρέμματα χωραφιών, δάσους, νησιών και παραλιών, το οποίο μάλιστα δε διστάζει όταν το επιτάσσει η ανάγκη να πουλήσει στους επενδυτές; Ποιος κατέχει τόσο κύρος και την τεχνογνωσία ξεπουλήματος αιώνων, που μπροστά του ακόμα και οι πιο αδίστακτοι επενδυτές φαντάζουν άμαθα παιδάκια;
Μα φυσικά η Ελληνική Εκκλησία ΑΕ. Ένας οργανισμός με χαρτοφυλάκιο άνω των 100 δις, με πείρα αιώνων στην υφαρπαγή γαιών και περιουσιών, που όταν χρειάστηκε δε δυσκολεύτηκε να πουλήσει ακόμα και περιοχές νατούρα ή εθνικούς δρυμούς. Ένας οργανισμός αξιοσέβαστος που ακόμα και παντοδύναμες αυτοκρατορίες, όπως η οθωμανική, έσκυψαν με σεβασμό το κεφάλι μπροστά του, ένα ίδρυμα αρχαιότερο και από την πρώτη τράπεζα, πιο σκαιώδες και από την Bis, πιο αδίστακτο και από Ολλανδούς αποικιοκράτες. Και πάνω απ΄όλα εθνικό, δηλαδή, Ελληνικό.
Αντί λοιπόν για τα εβραιομασονικά λόμπυ των επενδυτών και τους τίμιους, αλλά άβγαλτους, δικούς μας πλιατσικολόγους, η πατριωτική μας αριστερά είναι ώρα να πράξει το αυτονόητο. Να δωρίσει και την υπόλοιπη δημόσια περιουσία (εκτός φυσικά απο ό,τι έχει ήδη αρπάξει η ντόπια ολιγαρχία) και το σύνολο γης και ζωής που είχε την κακή τύχη να βρίσκεται εντός ελληνικής επικράτειας, στην ελληνική Εκκλησία με τον όρο να ξεπουλήσει εντός δυο ετών 50 ψωροδίς από δαύτη. Οι επενδυτές θα χαρούν (και όσοι έχουν αντιρρήσεις ας πάνε να τα βάλουν με τους παπάδες, να δούμε τι τύχη θα΄χουν κάποιοι που ληστεύουν και πλιατσικολογούν συγκαλυμμένα εδώ και ούτε δυο αιώνες, απέναντι σ΄αυτούς που κάνουν το ίδιο πράγμα εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια και μάλιστα απροκάλυπτα), οι αγορές θα ηρεμήσουν, οι μουζίκοι ούτως ή άλλως καταδικασμένοι ήταν.
Για τα ζώα, τα φυτά και τα νερά, δε θα υπάρξει έλεος. Αιθέριο ή μη.
Αναδημοσίευση από: scorchedearthstrategy.wordpress.com