Στο τέλος της ταινίας Without you I’m nothing η πρωταγωνίστρια Σάρα Μπερνάρ τυλίγεται µε µια αµερικάνικη σηµαία. Με αυτόν τον τρόπο εκθέτει το σώµα της ως εθνικό σώµα, δίνοντας µια παράσταση θηλυκότητας και γκροτέσκου πατριωτισµού. Η Μπερνάρ κάνει το σώµα της σηµαία για να ταυτίσει µια ερωτική φαντασίωση που φωνασκεί µε µια φαντασίωση που υποβόσκει, αλλά είναι παρόλα αυτά παρούσα: την εθνική φαντασίωση. Η πειθαρχική αυτή δέσµευση του σώµατος στην εθνική εικονοποιϊα, η οργάνωση του εαυτού και των σεξουαλικών µεταβλητών του σε τελετουργικές εικόνες που αναφέρονται στο έθνος, δείχνουν τα σηµεία στα οποία οι δύο σχέσεις διασταυρώνονται και διεκδικούν από κοινού το σχηµατισµό ενός αναπόδραστου πλέγµατος.
Οι βιοπολιτικές προσταγές µορφοποιούν το πλέγµα αυτό καθώς «πραγµατώνονται µέσω των διαπλοκών βιολογικής και πολιτικής ύπαρξης, κοινωνίας και σεξουαλικότητας, σώµατος και πληθυσµού, εθνικής πολιτικής και αναπαραγωγικής στάσης των κοινωνικών υποκειµένων». Η ταξινόµηση και κατ’ επέκταση έλεγχος των πειθαρχικών υποκειµένων µε επιθυµίες που έχουν υποβληθεί και όχι µε νόµους που επιβάλλονται κατευθύνει τις δύο σχέσεις, αν ακολουθήσουµε το σχήµα του Φουκώ για την θετικότητα της εξουσίας και τη δυνατότητά της να παράγει επιθυµίες και ηδονές…
[Αναδημοσίευση από την αντιεξουσιαστική επιθεώρηση BlackOut στο Κοινωνικό Εργοστάσιο, Θεσσαλονίκη, Νοέμβριος 2008, τεύχος 11]
Διαβάστε τη συνέχεια του κειμένου Έθνος ο Τόπος των Ανδρών και των Μανάδων τους και ολόκληρο το τεύχος 11 του BlackOut εδώ