Η ψυχική υγεία σε συνθήκες κρίσης

Η ψυχική υγεία σε συνθήκες κρίσης

Η μπροσούρα που κρατάτε στα χέρια σας είναι το αποτέλεσμα μιας πολύμηνης συζήτησης που έλαβε χώρα στην συνέλευση του Αυτόνομου Στεκιού και αρχικά ξεκίνησε με αφορμή το ζήτημα των κοινών (commons). Στην πορεία της συζήτησης  ο πολιτικός προβληματισμός, η προσωπική μας αγωνία και η συστηματική, βάσει σχεδίου, διάλυση του συστήματος υγείας συνολικά, μας οδήγησαν στο να επικεντρωθούμε στο συγκεκριμένο ζήτημα μέσω διαφορετικών θεματικών ξεκινώντας από την ψυχική υγεία. Πρέπει να τονίσουμε ότι το Αυτόνομο Στέκι δεν αποτελεί μια θεματική συλλογικότητα γύρω από το ζήτημα της ψυχικής υγείας, ούτε καν γενικότερα της υγείας• ως εκ τούτου το ζήτημα αυτό δεν το προσεγγίζουμε ως «ειδικοί», αλλά υπό το γενικότερο πρίσμα της κρίσης και της κοινωνικής αναπαραγωγής.

Ταυτόχρονα με τις συζητήσεις μας, κομμάτι-κομμάτι σχηματιζόταν μπροστά μας η εικόνα του τι μας περιμένει: η κοινή ανακοίνωση Λοβέρδου-Χρυσοχοίδη για το πιστοποιητικό υγείας των μεταναστών ως απαραίτητη προϋπόθεση εργασίας, οι τρομολάγνες κορώνες περί «υγειονομικής βόμβας», οι ελλείψεις –ακόμα και υποτυπωδών- υλικών στις νοσοκομειακές μονάδες, οι εκατοντάδες χιλιάδες άνεργοι χωρίς ασφάλιση υγείας, οι τρόφιμοι ασύλων και οι ασθενείς νοσοκομείων που μένουν χωρίς φαγητό επί μέρες, η διαπόμπευση των οροθετικών γυναικών, οι ουρές των εξαθλιωμένων ηλικιωμένων που περιμένουν επί ώρες για τα φάρμακά τους στις εισόδους των φαρμακείων και εξαναγκάζονται να τα πληρώσουν, οι καρκινοπαθείς που απλά εγκαταλείπονται στην τύχη τους, η μείωση του ποσοστού αναπηρίας και οι δήθεν «επιτροπές» εμπειρογνωμόνων, όπως και μια πληθώρα άλλων αποφάσεων, εξαγγελιών και  υποτιθέμενων δυσχερειών που οφείλονται στην κατασκευασμένη κρίση τους, δεν αποτελούν για εμάς τυχαία και αποσπασματικά γεγονότα.

Σε συνθήκες κρίσης οι ζωές μας, εμάς των από κάτω, υποτιμώνται παράλληλα φυσικά  με  την υποτίμηση της εργατικής μας δύναμης. Όσοι και όσες περισσεύουμε  από τις δυνατότητες της καπιταλιστικής αξιοποίησης ή όσοι και όσες πρέπει να «φτηνύνουμε», ώστε να είναι συμφέρουσα η αξιοποίησή μας μέσα στην σχέση του κεφαλαίου, θα απαξιωθούμε σε όλα τα επίπεδα τόσο μέσα στην ίδια την παραγωγική διαδικασία, όσο και στο επίπεδο της κοινωνικής αναπαραγωγής της εργατικής μας δύναμης.

Η αντιμετώπισή μας αποκλειστικά και μόνο ως εργατική δύναμη συνδέεται άμεσα με την ετοιμασία των σύγχρονων Καιάδων. Για εμάς δεν υπάρχει κατ’ ουσίαν διαφορά μεταξύ των  στρατοπέδων συγκέντρωσης των μεταναστών, των νοσοκομείων-αποθηκών και των ψυχιατρικών ιδρυμάτων-φυλακών• ολ’ αυτά αποτελούν διαφορετικά «χαλιά» κάτω απ’ τα οποία σπρώχνονται οι «άχρηστοι», οι «περιττοί», οι «μιαροί», όσοι και όσες αποτελούν τον αδύναμο κρίκο της παραγωγικής διαδικασίας, όσοι και όσες χαλάνε την εικόνα του υποτιθέμενου εν τάξει, ασφαλούς και ευνομούμενου κράτους.

Απέναντι σε αυτές τις συνθήκες, προσπαθούμε να οργανώσουμε τις συλλογικές μας αντιστάσεις, όχι γιατί αποζητάμε τον «χαμένο παράδεισο» του κράτους πρόνοιας, αλλά γιατί μέσα από την αλληλεγγύη και την αυτοοργάνωση μπορούμε να επανακαθορίσουμε οι ίδιοι τις ανάγκες  μας,  τους όρους  και τα κριτήρια της ύπαρξής μας και επομένως, της υγείας μας.

Προς αυτή την κατεύθυνση θέλουμε να συμβάλουμε ως συλλογικότητα με αυτή την μπροσούρα και όχι μόνο….

Ιούλιος 2012

Αυτόνομο Στέκι

autonomosteki.espivblogs.net

autonomo_steki@yahoo.gr

Ολόκληρη η μπροσούρα σε μορφή pdf :

Η ψυχική υγεία σε συνθήκες κρίσης

Posted in 0. Προκηρύξεις, έντυπα και εισηγήσεις | Leave a comment

Σάββατο 14 Ιουλίου : Προβολή της ταινίας ΧΧΥ ( 2007)

Posted in 5. Προβολές | Leave a comment

Τετάρτη 4 Ιουλίου εκδήλωση με θέμα ” Η ψυχική υγεία σε συνθήκες κρίσης”

Posted in 4. Εκδηλώσεις | Leave a comment

Τρίτη 26 Ιούνη: Ρεμπέτικη-Λαϊκή-Παραδοσιακή βραδιά

Posted in 8. Υλικό Ομάδων στο Στέκι | Leave a comment

Οροθετικές στην πυρά … οι άθλιοι στο απυρόβλητο

Posted in 1. Αφίσες | Leave a comment

Είμαστε η υγειονομική βόμβα και η αλληλεγγύη μας να αποτελέσει νόσο μεταδοτική!

Posted in 1. Αφίσες | Leave a comment

Παρασκευή, 1 Ιούνη, 20:30, No ticket cinema: ‘Κάποτε στην Ανατολία»

Την Παρασκευή 1 Ιουνίου στις 20.30 θα προβληθεί η ταινία του  Νούρι Μπίλγκε Τσεϊλάν «Κάποτε στην Ανατολία», στο Αυτόνομο Στέκι Ζ. Πηγής 95-97 & Ισαύρων

Η ζωή σε μια μικρή πόλη στα βάθη της Ανατολίας, στην ενδοχώρα της Τουρκίας, είναι σαν ένα αέναο ταξίδι στη μέση των στεπών: Η διαρκής αίσθηση ότι κάτι καινούριο και διαφορετικό θα συμβεί ξαφνικά, και θα εμφανιστεί “πίσω από τον κάθε λόφο”, στην οποιαδήποτε γωνιά της πόλης αυτής, και ταυτόχρονα αν και τόσο εσωτερικό και ίδιο με τα υπόλοιπα, θα δώσει ζωντάνια, θα καθυστερήσει ή και θα αλλάξει τους μονότονους ρυθμούς της καθημερινότητας των κατοίκων. Ένας θάνατος, η αγωνία για την εξιχνίαση του εγκλήματος. Μια ομάδα ανδρών βρίσκεται επί ποδός, ώστε να ανακαλύψει το συντομότερο, ένα νεκρό πτώμα στις αχανείς στέπες της Ανατολής. Ο αστυνομικός, ο γιατρός, ο εισαγγελέας, ο δήμαρχος, και ο ύποπτος για το περιστατικό που βρίσκεται σε πολύ δύσκολη θέση.

Posted in 5. Προβολές | Leave a comment

Τρίτη 29 Μάη: Mojito Party

Posted in 8. Υλικό Ομάδων στο Στέκι | Leave a comment

Τετάρτη, 23 Μάη, Αλληλέγγυο Μαγείρεμα για την κάλυψη δικαστικών εξόδων του σενεγαλέζου μετανάστη Ι. Σ. Συλλογική Κουζίνα της ς στις 23/5

Αλληλέγγυα Συλλογική Κουζίνα της Τετάρτης στις 23/5 

για την κάλυψη των δικαστικών εξόδων του σενεγαλέζου μετανάστη Ι.Σ. 

Συνδιοργάνωση: Συγκάτοικοι απ’ Όλο τον Κόσμο, Συλλογική Κουζίνα της Τετάρτης, Συλλογική Κουζίνα Ανέργων 

Το απόγευμα της 30ης Απριλίου 2012 ο σενεγαλέζος μετανάστης Ι.Σ. στέκεται ήρεμα κοντά στην πόρτα της σχολής, στον πεζόδρομο της Μασσαλίας, και περιμένει ένα φίλο του. Δεν πουλάει μικροπράγματα και έχει «χαρτιά». Είναι δηλαδή καθ’ όλα «νόμιμος». Ξαφνικά εμφανίζονται καμιά δεκαριά ασφαλίτες και αρχίζουν να τον ξυλοκοπούν άγρια: κλωτσιές, μπουνιές, στο κεφάλι, στα χέρια, στα πόδια. Οι φωνές γίνονται αντιληπτές από φοιτητές στο εσωτερικό της σχολής οι οποίοι σπεύδουν να τον βοηθήσουν. Ένας από τους ασφαλίτες βγάζει όπλο και τον σημαδεύει στο κεφάλι. Μόλις αντιλαμβάνεται τους φοιτητές, στοχεύει και αυτούς. Στη θέα του όπλου οι φοιτητές οπισθοχωρούν και ο μετανάστης βρίσκεται έρμαιο στα χέρια των ανθρωποειδών. Οδηγείται σε αστυνομικό τμήμα και την επομένη βρίσκεται κατηγορούμενος για δύο κακουργήματα και ένα πλημμέλημα (απόπειρα ληστείας όπλου, απρόκλητη επικίνδυνη σωματική βλάβη και αντίσταση, με τις επιβαρυντικές διατάξεις του κουκουλονόμου!). Όπως είναι αναμενόμενο, προφυλακίζεται.

Το «έγκλημα» του Ι.Σ. δεν είναι παρά το γεγονός ότι για πολλούς (μπάτσους, ΜΜΕ και «ευυπόληπτους πολίτες») αποτελεί ξένο σώμα· ένας ακόμα «λαθρομετανάστης», μια ακόμα μη-ύπαρξη που δεν πειράζει να σαπίσει στο κρατητήριο ή να μαντρωθεί στην Αμυγδαλέζα. Τα καθεστωτικά ΜΜΕ σιωπούν. Οι πρυτανικές αρχές σιωπούν. Και η σιωπή αυτών, μαζί με την συνενοχή πολλών ακόμα, συγκαλύπτει την κτηνωδία που συντελείται καθημερινά δίπλα μας ενάντια στους μετανάστες εργάτες.

Όμως εμείς δεν κλείνουμε τα μάτια και το στόμα μας. Όχι επειδή είμαστε φιλάνθρωποι, αλλά γιατί πιστεύουμε ότι ο Ι.Σ., όπως και κάθε ένας απ’ τους χιλιάδες μεταναστών που φυλακίζονται, βασανίζονται και εξαθλιώνονται μέσα στις πόλεις-στρατόπεδα, είναι ένας από εμάς. Κι αν εκείνος είναι «ξένος», «ξένοι» είμαστε και εμείς. Γιατί σ’ αυτό το ανθρωποβόρο σύστημα, «ξένος» θεωρείται όποιος/α αγωνίζεται για μια ελεύθερη και αξιοπρεπή ζωή.

Αυτή λοιπόν την Τετάρτη, όλοι εμείς οι «ξένοι» ενωνόμαστε πάνω απ’ τις εστίες της Κουζίνας της Τετάρτης και της Συλλογικής Κουζίνας Ανέργων στο Αυτόνομο Στέκι με όπλο την αλληλεγγύη και τον κοινό μας αγώνα. Συναντιόμαστε για να μαγειρέψουμε στις 14:30 και τρώμε στις 17:00.

Το περιεχόμενο του κουτιού οικονομικής ενίσχυσης της Κουζίνας θα δοθεί για την κάλυψη των δικαστικών εξόδων του Ι.Σ.

Λίγα λόγια για την συνέλευση «Συγκάτοικοι απ’ Όλο τον Κόσμο»

Είμαστε μια ανοιχτή συνέλευση αλληλεγγύης στους/με μετανάστες και μια δικτύωση αλληλοβοήθειας στην οποία συμμετέχουν με ισότιμο τρόπο άτομα -«ντόπιοι» και μετανάστες/πρόσφυγες- και όχι αντιπρόσωποι ομάδων και οργανώσεων οποιασδήποτε πολιτικής τάσης και απόχρωσης. Μια άλλα λόγια, μια συνέλευση που έχει οριζόντια αυτόνομη λειτουργία και δε λειτουργεί στη βάση σύμπραξης ή συντονιστικού ανάμεσα σε εκπροσώπους συλλογικοτήτων, εκτός αν αυτό το αποφασίζει η ίδια, για παράδειγμα για κάποιο συγκεκριμένο κάλεσμα που θα έχει αυτά τα χαρακτηριστικά.

– Η συνέλευση αυτή προκύπτει από την ανάγκη μας για αυτοοργάνωση, αυτοδέσμευση και αυτονομία, τη διάθεσή μας να παρεμβαίνουμε όσο το δυνατόν συνολικά στο λεγόμενο ζήτημα των μεταναστών και προσφύγων, χωρίς να υιοθετούμε σε καμία περίπτωση ένα ρόλο πατερναλιστικό ή πολιτικού διαφωτισμού, χωρίς να επιδιώκουμε να «χρησιμοποιήσουμε» τους μετανάστες ως «ταξικούς συμμάχους». Επιθυμούμε δηλαδή να αποκτήσουν οι ίδιοι οι μετανάστες ισότιμο ρόλο και λόγο σε σχέση με τις ανάγκες, τους καθημερινούς αγώνες και τα όνειρά τους. Προσπαθούμε να σταθούμε στο πλευρό των μεταναστών και μαζί με αυτούς να αγωνιστούμε στη βάση συγκεκριμένων αξιών.

– Είμαστε ενάντια στο ρατσισμό, το φασισμό και τον καπιταλισμό και κάθε σύστημα εκμετάλλευσης και καταπίεσης. Επιθυμούμε να αποτελούμε μέρος των κοινών αγώνων όλων των καταπιεσμένων και εκμεταλλευόμενων, «ντόπιων» και μεταναστών/προσφύγων, για μια κοινωνία που δε θα είναι διαιρεμένη σε κοινωνικές τάξεις, για μια ζωή με ελευθερία, αξιοπρέπεια, ισότητα και δικαιοσύνη, χωρίς φτωχούς και πολέμους, χωρίς σύνορα και σφαγές, χωρίς φράχτες και στρατόπεδα συγκέντρωσης.

– Σκοπός μας είναι η στήριξη της μετανάστευσης και η απελευθέρωσή της από μια κατάσταση μιζέριας. Αναγνωρίζουμε πως στην Ελλάδα ο μετανάστης και ο πρόσφυγας βιώνει ένα θεσμικό και κοινωνικό απαρτχάιντ. Η εξουσία τον καταδιώκει και τον ταπεινώνει, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας τον αντιμετωπίζει από αδιάφορα -στην καλύτερη περίπτωση- έως βίαια και επιθετικά. Δεν είναι λίγες οι φορές που στιγματίζεται ως «κατώτερος», «παρείσακτος», «εγκληματίας», ακόμη και υπεύθυνος για τη δυσχερή οικονομική θέση του «ντόπιου».

– Κρίνουμε λοιπόν ότι δεν είναι δυνατόν να μιλάμε για «λευτεριά», όταν οι μετανάστες και οι πρόσφυγες στερούνται ακόμη και τα υποτυπώδη δικαιώματα των γηγενών, ότι δεν μπορούμε να παραγνωρίζουμε το αίτημά τους για πλήρη θεσμική νομιμοποίηση -και όχι μόνο κοινωνική-, όταν, για παράδειγμα, στην περίπτωση των γηγενών, θεωρούμε αυτονόητη τη στήριξη αγώνων για εργατικά και άλλα δικαιώματα.

– Η πρότασή μας απευθύνεται σε άτομα που θεωρούμε ότι συμμερίζονται τις αγωνίες και τις αντιλήψεις μας, τη θέλησή μας να αντισταθούμε στο καθεστώς που βιώνουμε κάθε μέρα, πέρα από διακρίσεις φυλετικές, εθνικές, θρησκευτικές, έμφυλες…

– Πρώτο βήμα της προσπάθειάς μας αποτελεί η πραγματοποίηση μαθημάτων εκμάθησης ελληνικών στη Νομική Σχολή Αθήνας, κάθε Δευτέρα και Παρασκευή 6-8μμ. Η εκμάθηση της γλώσσας, και όχι η «ελληνομάθεια» ή η ενσωμάτωση σε μια δεδομένη εθνική οντότητα θεωρούμε ότι αποτελεί πολύ σημαντικό πολιτισμικό κεφάλαιο για την κοινωνική νομιμοποίηση και την πολιτική συμμετοχή των μεταναστών σε ένα κινηματικό περιβάλλον που μπορεί να είναι πολιτικό, λειτουργεί όμως με αποκλεισμούς όσον αφορά τη γλώσσα, τον πολιτισμό, κ.λπ. Επιπλέον, στα αυτοδιαχειριζόμενα εγχειρήματα λειτουργεί ως μια διαδικασία κοινωνικοποίησης τόσο για τους γηγενείς όσο και για τους μετανάστες, η οποία βασίζεται στη φιλία, την αλληλεγγύη, τη συλλογικότητα και την υπευθυνότητα, στην κατεύθυνση των αξιών που προαναφέρθηκαν.

– Υπό συζήτηση βρίσκονται επίσης:

1) Η σύσταση ενός ταμείου αλληλοβοήθειας στον άξονα Κρήτη-Αθήνα-Θεσσαλονίκη το οποίο θα μπορεί να παρέχει στήριξη σε περιπτώσεις που θα κρίνουμε σημαντικές από κοινού και, ταυτόχρονα, να είναι διαχειρίσιμο με αυτόνομο τρόπο από τις κατά τόπους συνελεύσεις.

2) Οι συχνές παρεμβάσεις αντιπληροφόρησης και στις τρεις περιοχές και η επικοινωνία με ανάλογα εγχειρήματα σε άλλες χώρες, με εκδηλώσεις που θα ασχολούνται με το σύνολο των θεμάτων που σχετίζονται με τους μετανάστες/πρόσφυγες (ενημέρωση από κινήσεις αλληλεγγύης σε περιοχές εντός και εκτός Ελλάδας, αγώνες μεταναστών, αντιμεταναστευτική πολιτική, κέντρα κράτησης κ.λπ.).

Posted in 7. Μαγειρέματα | Leave a comment

προβολή ταινίας :«η επιστροφή» του Andrei Zvyagintsev , παρασκευή, 18/5/2012

Posted in 5. Προβολές | Leave a comment