Από την κολεκτίβα «Λοκομοτίβα», σε σκηνοθεσία της Θεοδοσίας Γραμματικού.
Το ντοκιμαντέρ ξεκίνησε τον Οκτώβρη του 2011 με την έναρξη της απεργίας στην Χαλυβουργία Ελλάδος και τα γυρίσματα συνεχίστηκαν για τους υπόλοιπους εννέα μήνες αυτής της ηρωικής απεργίας ακολουθώντας τους χαλυβουργούς απεργούς, στο εργοστάσιο αλλά και σε όποια δράση έπαιρναν απόφαση. Μετά από πολλές δυσκολίες ολοκληρώθηκε τον Δεκέμβρη του 2014 και προβλήθηκε τον Ιανουάριο του 2015.
Μέσα από την διετή διάρκεια των γυρισμάτων αναδεικνύεται η συλλογική δράση, το πείσμα και το αγωνιστικό φρόνημα των Χαλυβουργών ενώ οι προσωπικές καταθέσεις της οπτικής και των προβληματισμών τους λαμβάνουν κεντρικό ρόλο σε αυτή την ταινία τεκμηρίωσης.
Το ντοκιμαντέρ προσπαθεί να συνδέσει τον συγκεκριμένο αγώνα με τη γενικότερη πάλη μεταξύ αυτών που κατέχουν τον πλούτο και αυτών που τον παράγουν σε μια εποχή μάλιστα οξύτατης κρίσης και έντασης της ανεργίας και της εκμετάλλευσης.
Το ερώτημα –και η απάντηση- που τίθεται στην ταινία παραμένει ακέραια επίκαιρο στους καιρούς παρατεταμένης κρίσης που διανύουμε: Υπάρχουν άραγε χαμένοι κοινωνικοί αγώνες ή αγώνες που θα χαθούν εκ προοιμίου αν δεν υπάρξει η τόλμη να δοθούν;
Μάθετε περισσότερα για το ντοκιμαντέρ στο nonomnismoriarfilm.weebly.com.
Δεκέμβρης του 2011 στο Αυτόνομο Στέκι:
Υπάρχει και άλλος δρόμος, ο δρόμος του αγώνα και της αλληλεγγύης!