συνέντευξη του Ολιβιέ Ρουά
μετάφραση: Μαίρη Ζαμπετάκη
Ο Ολιβιέ Ρουά, διευθυντής ερευνών στον Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας και επισκέπτης καθηγητής στο Πρίνστον, θεωρείται ένας από τους εγκυρότερους, παγκοσμίως, μελετητές του πολιτικού Ισλάμ. Στα ελληνικά κυκλοφορούν τα βιβλία του “Οι αυταπάτες της 11ης Σεπτεμβρίου: Στρατηγική και τρομοκρατία” (μετ. Νίκος Ζαρταμόπουλος, Εστία 2003) και “Το παγκοσμιοποιημένο Ισλάμ” (μετ. Βιργινία Πισιμίση, Scripta 2006). Στη συνέντευξη που ακολουθεί μιλάει για την «ηρωική» εικόνα του ISIS, που αυτή αποτελεί (και όχι η θρησκεία) βασικό πόλο έλξης για τους νέους της Δύσης.
Η εικόνα αριστερά προέρχεται από το DABIQ (αγγλόφωνο online προπαγανδιστικό περιοδικό του ISIS).
Σε τι διαφέρει ο Daesh/ISIS από προηγούμενα τρομοκρατικά κινήματα;
Ο Daesh είναι παιδί του Μπιν Λάντεν και του Σαντάμ Χουσεΐν. Όπως και μια σειρά από άλλες τέτοιες περιφερειακές ομάδες που προσπάθησαν να έρθουν στο προσκήνιο μετά την 11η Σεπτεμβρίου, πρωτοεμφανίστηκε ως συνέχεια της Αλ Κάιντα αλλά αποφάσισε να αυτονομηθεί και να εγείρει εδαφικές διεκδικήσεις ανακηρρύσσοντας το χαλιφάτο του Ιράκ, το οποίο απεκάλεσαν «Ισλαμικό Κράτος». Αυτό ακριβώς ήταν το νέο στοιχείο. Η Αλ Κάιντα δεν επιχείρησε ποτέ να ελέγξει μια συγκεκριμένη περιοχή. Φρόντιζαν να έχουν πυρήνες σε πολλές και διαφορετικές χώρες, εξού και είχαμε Ταλιμπάν στο Αφγανιστάν, στο Πακιστάν, στην Υεμένη, στο Σουδάν κ.ο.κ. Η βασική τους ιδέα ήταν η παγκοσμιοποίηση και ο σκοπός τους ήταν να βάλουν στο στόχαστρο το Λονδίνο, το Παρίσι, τη Μαδρίτη ή τη Νέα Υόρκη. Όμως, ποτέ δεν διεκδίκησαν το Ριάντ, τη Βαγδάτη ή το Κάιρο.
Πώς προέκυψε αυτή η νέα εδαφική στρατηγική;
Από μια σύγκρουση προσωπικοτήτων, καταρχάς. Ο Αμπού Μπακρ αλ-Μπαγκντάντι δεν άντεχε άλλο τον Αλ Ζαουάχρι και αποφάσισε να στήσει το δικό του «μαγαζί». Αλλά ο κύριος λόγος ήταν η συνειδητοποίηση πως η Αλ Κάιντα είχε αποτύχει. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου και τις επιθέσεις στο Λονδίνο και τη Μαδρίτη, η οργάνωση δεν κατάφερε να κάνει κάποια άλλη μεγάλη επιχείρηση και αυτό είχε ως αποτέλεσμα να γνωρίζει πτώση σχεδόν συντριπτική. Αρκεί να θυμηθεί κανείς πως η τελευταία επίθεση της οποίας την ευθύνη ανέλαβε, ήταν η δολοφονία ενός Βρετανού στρατιώτη στο Λονδίνο από δυο προσηλυτισμένους περιθωριοποιημένους νέους. Ήταν σαφές ότι αυτό το μοντέλο είχε πλέον φθαρεί και ο Daesh ανέλαβε να καλύψει το κενό που δημιουργήθηκε. Το στοιχείο της εδαφικής διεκδίκησης προέκυψε λόγω των μεγάλων και βίαιων αλλαγών στη Μέση Ανατολή τα τελευταία χρόνια. Μεμιάς οι Σουνίτες βρέθηκαν εκτός κρατικής εξουσίας στον Λίβανο, τη Συρία και το Ιράκ το οποίο και μετατράπηκε χάρη στον Τζωρτζ Μπους σε ένα κράτος Σιιτών και Κούρδων. Ένας ολόκληρος πληθυσμός από τα βόρεια της Βαγδάτης έως την Τρίπολη δεν είχε πλέον πολιτική εκπροσώπηση. Και, όπως συμβαίνει πάντα, ο Daesh ήρθε να καλύψει το κενό.
Πώς εξηγείτε τη γοητεία που ασκεί στους νέους σχεδόν κάθε εθνικότητας;
Ξαφνικά, ο Daesh προσφέρει την απόλυτη περιπέτεια. Φτάνεις εύκολα σε μια έρημο και βρίσκεσαι αμέσως σ’ ένα θηριώδες 4×4 με ένα μεγάλο πολυβόλο και μια μαύρη σημαία, να τρέχεις ανενόχλητος και να φωνάζεις Allah Akbar, Ο Θεός είναι Μεγάλος!……………………..
Διαβάστε τη συνέχεια της συνέντευξης στο enthemata.wordpress.com .