Ο επόμενος δαρμένος μπορεί να είναι το παιδί μας.

Έχει γίνει ήδη γνωστό πανελλαδικά άλλο ένα περιστατικό αστυνομικής βίας, αυτή τη φορά με θύμα φοιτητή και εργαζόμενο στο Ρέθυμνο στις 3/7. Συγκεκριμένα, ο Β. δέχτηκε απρόκλητη επίθεση από γείτονά του ασφαλίτη εκτός υπηρεσίας. Κάποιοι «φιλήσυχοι» γείτονες συμμετείχαν στο ξυλοδαρμό, ενώ άλλοι συναίνεσαν σ’ αυτόν με τη σιωπή τους.  Όταν έφτασε η αστυνομία, ο Β. προσήχθη βίαια στο τμήμα. Αφότου ξεκαθαρίστηκε το τι είχε συμβεί, τον απέτρεψαν από το να καταθέσει μήνυση και του απέκρυψαν την αστυνομική ιδιότητα του δράστη. Ο Β. κατέληξε στο νοσοκομείο, ενώ την επόμενη μέρα κατά την κατάθεση της μήνυσης, οι ασφαλίτες που τον είχαν προσαγάγει προσπάθησαν να τον αποτρέψουν εκ νέου με έμμεσες απειλές και «προσφορές».

Η Ένωση των Αστυνομικών Υπαλλήλων Ρεθύμνου, καθιστάμενη η ίδια υπερασπιστικός φορέας του επίδοξου βασανιστή, εξέδωσε χυδαία ανακοίνωση, η οποία αποκρύπτει γεγονότα και παραπλανεί. Χωρίς να αναφέρει καν το πιο σοβαρό κομμάτι του επεισοδίου, τον άγριο ξυλοδαρμό, προσπαθεί να γλιτώσει τον ασφαλίτη από τη διαπόμπευση, να  εκφοβήσει και να απομονώσει τις αλληλέγγυες/ους ή όποιον άλλον αναφέρεται στο γεγονός.

Το περιστατικό αυτό δεν είναι ούτε μεμονωμένο ούτε τυχαίο. Όλες/οι μας έχουμε άμεση ή έμμεση εμπειρία και γνώση της αστυνομικής βίας, είτε σωματικής είτε ψυχικής, σε διάφορες εκφάνσεις της καθημερινότητάς μας. Πολλά τέτοια περιστατικά περιβάλλονται από ένα πλέγμα σιωπής λόγω του φόβου να κινηθεί κανείς ενάντια στα όργανα του κράτους και της έλλειψης εμπιστοσύνης στο δικαστικό σύστημα. Όπως οι ίδιοι οι αστυνομικοί είχαν πει στο Β., «όπου υπάρχει αστυνόμος δεν υπάρχει νόμος», και αυτό αποτελεί την ουσία του ολοκληρωτικού κατασταλτικού κράτους που επιδιώκει να εξοντώσει οποιονδήποτε αμφισβητεί και αντιτίθεται στην εξουσία του ή δεν χωρά στις κανονικότητες που αυτό κατασκευάζει. Τα πιστά του όργανα, οι αστυνομικοί, επικαλούμενοι την «ασφάλειά» μας, και συνεργαζόμενοι με παρακράτος-μαφία-φασίστες, βασανίζουν μετανάστες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης και στις γειτονιές, κυνηγάνε τρανς, άστεγους και οροθετικές, δέρνουν διαδηλωτές, χτυπούν απεργούς και συνταξιούχους και  πραγματοποιούν εξευτελιστικούς σωματικούς ελέγχους και εξακριβώσεις στοιχείων σε όποιαν/ον δεν τους αρέσει, βαφτίζοντας όλες αυτές τις κοινωνικές ομάδες ως «μειοψηφία».

Καμία ανυπόστατη δικαιολογία κλοπής ή παρακολούθησης δεν νομιμοποιεί την κρατική αστυνομική βία ή τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Σε αλληλεγγύη στον Β., πραγματοποιήθηκε μαζική δυναμική διαδήλωση. Το θέμα καλύφθηκε από τον ημερήσιο τύπο, έγιναν παρεμβάσεις σε ραδιοφωνικούς σταθμούς, ενώ πολλές συλλογικότητες και φορείς έχουν εκδώσει κείμενα υποστήριξης (ΕΛΜΕ Ρεθύμνου, Σύλλογος Διοικητικού Προσωπικού Παν. Κρήτης, το Πανεπιστήμιο Κρήτης, ο Σύλλογος Μεταπτυχιακών Φοιτητών, Παν. Κρήτης, η νομαρχιακή επιτροπή του Σύριζα, ο συνεταιρισμός «Το Κιβώτιο ΣΥΝ.ΠΕ», το τμήμα Κοινωνιολογίας). Συνεχίζουμε με ακόμη περισσότερες κινητοποιήσεις ενάντια στη σιωπή, την κοινωνική ανοχή και το φόβο, και καλούμε όλο τον κόσμο να δείξει την αλληλεγγύη του και να καταδικάσει ανάλογα περιστατικά. Καμία συγκάλυψη, καμία ανοχή. Η σιωπή είναι συνενοχή.

Ας μην περιμένουμε να γίνει θύμα αστυνομικού ξυλοδαρμού το παιδί μας, ο αδερφός μας, η φίλη μας, ο μετανάστης γείτονάς μας για να αντιδράσουμε.

Καλούμε σε εκδήλωση-συναυλία
το Σάββατο 18/7 στις 20:00 στην Πλατεία Μικρασιατών:

Ενάντια στο θόρυβο από τις μπότες και τη σιωπή από τις παντόφλες!

re

Πρωτοβουλία ενάντια στην αστυνομική βία

This entry was posted in 9. Άλλων. Bookmark the permalink.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *