Το χρέος είναι ο τρόπος, όχι η αιτία
Από το Καστελόριζο στην κυβέρνηση Συ.Ριζ.Α
Πραγματικά θα μπορούσε να ισχυριστεί κανείς ότι η εκλογική νίκη του Συ.Ριζ.Α. και ο σχηματισμός κυβέρνησης με τους Ανεξάρτητους Έλληνες αποτελεί ένα ορόσημο, ένα σημείο καμπής στην διαδικασία βίαιης προσαρμογής της ελληνικής κοινωνίας στην ανασυγκρότηση της κερδοφορίας του κεφαλαίου. Με πολύ λίγα λόγια, η διαδικασία αυτή σηματοδοτείται από μια σχεδόν χωρίς προηγούμενο επιτάχυνση αναδιαρθρώσεων που είχαν ως αποτέλεσμα την φτωχοποίηση των λαϊκών στρωμάτων και υποτίμηση της εργασιακής δύναμης, την εκτίναξη της ανεργίας σε ποσοστό που ξεπερνά το 1/4 του ενεργού πληθυσμού, την ελαχιστοποίηση του άμεσου και έμμεσου μισθού, την οικονομική ασφυξία των αυτοαπασχολούμενων, την υπερφορολόγηση των μικροϊδιοκτητών, την καταστροφή της μικροεπιχειρηματικότητας.
Η άγρια επίθεση του κεφαλαίου στην κοινωνία οδήγησε σε αποσταθεροποίηση το πολιτικό σύστημα και τους μηχανισμούς συγκρότησης της κοινωνικής συναίνεσης και πολιτικής εκπροσώπησης. Οι κραταιές δυνάμεις του δικομματικού συστήματος διαχείρισης της κρατικής εξουσίας απογυμνώθηκαν και άρχισαν να καταρρέουν αρχής γενομένης από το ΠΑ.ΣΟ.Κ. Η νεοναζιστική Χρυσή Αυγή εκτινάχθηκε μέσα στα τελευταία πέντε χρόνια από περιθωριακή παρακρατική συμμορία σε τρίτο κόμμα στις εκλογές του 2015 με ποσοστό 6,28%, παρότι η ηγεσία της είναι προφυλακισμένη στον Κορυδαλλό. Ο Συ.Ριζ.Α, όμως, ήταν το κόμμα που σήκωσε το γάντι της κοινωνικής δυσαρέσκειας και αναμετρήθηκε με το διακύβευμα της εξουσίας, με αποτέλεσμα από μικρό αριστερό κόμμα του 4,6% στις εκλογές του 2009 να αναδειχθεί σήμερα σε κυβερνώσα αριστερά με ποσοστό 36,34%.
Στην πραγματικότητα ο Συ.Ριζ.Α. αποτέλεσε τη μοναδική ορατή εναλλακτική που εξυπηρετεί μια διπλή αναγκαιότητα: από τη μια, την έκφραση αγανάκτησης της κοινωνίας, προκειμένου να αναχαιτιστούν, έστω και μερικά, οι ισοπεδωτικές συνέπειες της άγριας νεοφιλελεύθερης λιτότητας, ενώ από την άλλη την ανασυγκρότηση των μηχανισμών συναίνεσης, αντιπροσώπευσης και διαμεσολάβησης του πολιτικού συστήματος και του κράτους, απαραίτητη προϋπόθεση προκειμένου να εδραιώνεται η ηγεμονία της κυρίαρχης τάξης. Η διαχείριση αυτής της αντίφασης είναι ο ουσιαστικός στόχος του κυβερνητικού Συ.Ριζ.Α., γεγονός που αντικατοπτρίζει ξεκάθαρα και τη θέση του μέσα στην όξυνση των αντιφάσεων που γεννά η σημερινή κρίση του χρηματοπιστωτικού καπιταλισμού: το ρόλο του διαχειριστή και του καλού ισορροπιστή που θα ευθυγραμμίσει εκείνο το φιλελεύθερο μοντέλο αναδιάρθωσης για την ανασύνθεση της κεφαλαιοκρατικής συσσώρευσης με την ικανοποίηση στοιχειωδών κοινωνικών αναγκών και την συγκρότηση ευρύτερων κοινωνικών συναινέσεων μέσω της εφαρμογής ενός κοινωνικού New Deal (οι προεκλογικές δεσμεύσεις βασίζονταν στην υπόσχεση και της κατάργησης του μνημονίου και της παραμονής στην Ευρωπαϊκή Ένωση).
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.
Αυτόνομο Στέκι, Μάρτης 2015