“Το μέγεθος της κεφαλαιακής αξίας που καταστράφηκε στη διάρκεια της κρίσης του 1929 ήταν κατά πολύ μεγαλύτερο από αυτό που περίμεναν οι υποστηρικτές των πολιτικών “οικονομικού φιλελευθερισμού” και η μεγάλη διάρκεια συνθηκών άγριας κρίσης οδήγησε στη ριζοσπαστικοποίηση μεγάλης μερίδας των εργαζομένων. Αυτοί που σήμερα χαράσσουν πολιτική δεν ήθελαν να ξανασυμβεί κάτι παρόμοιο, οπότε παρενέβησαν με νομισματικές και δημοσιονομικές πολιτικές για να αποτρέψουν μια μεγάλης κλίμακας καταστροφή κεφαλαιακής αξίας. Αυτό εξηγεί γιατί οι διαδοχικές κάμψεις της οικονομίας δεν υπήρξαν τόσο καταστροφικές όσο η Κρίση του 1929. Όμως, επειδή η κεφαλαιακή αξία που καταστράφηκε σήμερα ήταν τόσο μικρότερη, η μείωση του ποσοστού κέρδους δεν ανακόπηκε. […] Η κυβέρνηση προσπάθησε επανειλημμένα να αντιμετωπίσει τη σχετική στασιμότητα της οικονομίας με αποτέλεσμα μια υπερβάλλουσα διαστολή του χρέους. Οι πολιτικές αυτές τόνωσαν τεχνητά την αποδοτικότητα, αλλά με τρόπο μη-βιώσιμο, ο οποίος οδήγησε σε ξεφουσκώματα και κρίσεις χρέους. Η πρόσφατη κρίση είναι η πιο σοβαρή και έντονη από αυτές.”
με τον συγγραφέα Andrew Kliman.
Διοργάνωση: Ομάδα Αυτομόρφωσης & Συζήτησης για τον β’ τόμο του Κεφαλαίου και Εκδόσεις Cognord.
To Σάββατο 7 Ιούνη στις 20:00.