Καθώς διαδραματίζεται η μεγαλύτερη μεταπολεμικά καπιταλιστική λεηλασία στην Ελλάδα, το Υπουργείο «Οικονομίας» και Οικονομικών το Φλεβάρη του 2012 με ένα νομοσχέδιο φαστ-τρακ1 «αποφασίζει και διατάσσει» να αποχαιρετήσουμε ΚΑΙ το χώρο του πρώην αεροδρομίου.
Να ξεκαθαρίσουμε, αρχικά, πως μιλάμε για το Χασάνι, το βραχότοπο που οι πρόσφυγες μετέτρεψαν σε κήπους και από όπου εκδιώχθηκαν δύο φορές, μία κατά την κατοχή και δεύτερη το 1954, για να δημιουργηθεί ο Κρατικός Αερολιμένας Αθηνών. Αυτή είναι η περιοχή που το ελληνικό δημόσιο είχε απαλλοτριώσει τότε, με αντάλλαγμα λίγα ψίχουλα, για τη δημιουργία ενός έργου δημοσίου συμφέροντος- του αεροδρομίου- και που σήμερα ετοιμάζεται να το χαρίσει σε μεγαλοεργολάβους, που θα κερδίσουν εκατομμύρια.
Εκείνο που ισχυριζόμαστε και θα προσπαθήσουμε να καταδείξουμε στη συνέχεια είναι πως η κλοπή της γης του Αεροδρομίου δε σημαίνει μόνο την περιβαλλοντική καταδίκη ολόκληρου του Λεκανοπεδίου (με εμάς δυστυχώς ως κύριους αποδέκτες της καταδίκης αυτής). Πρόκειται συγχρόνως για μια διαδικασία που μας καταδικάζει σε υποταγή στην κερδοφορία του κεφαλαίου και υπονομεύει αντίστοιχα τη δική μας δύναμη να διαπραγματευόμαστε με την κυρίαρχη τάξη.
Eννοούμε, δηλαδή, ότι καμία λαϊκή ανάγκη δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί και καμία κοινωνική πολιτική δεν μπορεί να υφίσταται, χωρίς την ύπαρξη δημόσιας περιουσίας. Ξέρουμε, εκ πείρας, πως όταν οι επενδυτικοί όμιλοι μιλάνε για «ανάπτυξη», αναφέρονται σε αυτό που για εμάς είναι ζημιά και εκμετάλλευση, ενώ για αυτούς κέρδη.
Διαβάστε ολόκληρη τη μπροσούρα για το πρώην αεροδρόμιο Ελληνικού, που εξέδωσε η Ανοιχτή Συνέλευση Αργυρούπολης- Ελληνικού.