«60.000 μάρκα ισοβίως κοστίζει στην κοινωνία αυτός ο εκ γενετής ανάπηρος. Σύντροφε, αυτά είναι και δικά σου χρήματα. Διαβάστε το Νέος Λαός, τη μηνιαία έκδοση του Γραφείου Φυλετικής Πολιτικής του Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος». Απλοί υπολογισμοί για το κόστος των δαπανών της νοσηλείας των ψυχασθενών στα ιδρύματα, κατά τη διάρκεια μιας γενιάς. Παρόμοιες κατασκευές μπήκαν αργότερα, στα πλάισια της ναζιστικής προπαγάνδας, σαν προβλήματα αριθμητικής στα γερμανικά σχολικά βιβλία…
Με σημείο εκκίνησης τη βασική αστική ιδέα περί της “ελευθερίας του ατόμου”, οι κρατικές πολιτικές για την υγεία τουλάχιστον τα τελευταία τριάντα χρόνια έθεσαν στο επίκεντρο του ενδιαφέροντός τους όχι τη θεραπεία, αλλά την πρόγνωση. Η υγεία δεν ήταν απλά η απουσία κάποιας ασθένειας, αλλά μια πολύ ευρύτερη συνθήκη· έγινε τρόπος ζωής, ένα σύνολο κανόνων, συμπεριφορών και υποχρεώσεων ενάντια στις “βλαβερές” συνήθειες της καθημερινότητας. Και σε αυτό το σημείο είναι που η ατομική ευθύνη παίρνει τα ηνία. Όσοι, λοιπόν, αρρωστήσουν είναι υπεύθυνοι για την ασθένειά τους, αφού δεν πρόσεχαν, και πρέπει να είναι οι ίδιοι που θα πληρώσουν για τη θεραπεία τους. Και ξέρουμε πολύ καλά ποιοι θα είναι αυτοί στις ταξικές κοινωνίες που ζούμε. Αυτός ο μεθοδικός αποκλεισμός από τα δημόσια συστήματα περίθαλψης όσων “κοστίζουν” λόγω της δήθεν ανθυγιεινής συμπεριφοράς τους, ανοίγει δρόμους για την επιβολή ενός μοντέλου ελέγχου, αξιολόγησης και αυτοεπιτήρησης…
Διαβάστε ολόκληρο το κείμενο Τα Ιατρικά Πειράματα των Εμπόλεμων Κοινωνιών και εδώ ολόκληρο το τεύχος 13 του περιοδικού Σχιζό-Metropolitans της ομάδας Σαχ.