«Καθαροί χώροι, καθαρά κρεβάτια, ζεστά ντους – τίποτε από αυτά δεν θα άλλαζε κάτι. Μη μας βοηθάτε, αν αυτά είναι που σκοπεύετε να διεκδικήσετε. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι ελευθερία». (έγκλειστος μετανάστης από την Ερυθραία).
Η αντίθεσή μας με τα στρατόπεδα δεν έχει να κάνει μόνο με τις άθλιες συνθήκες που υποφέρουν οι φυλακισμένοι-χωρίς-δίκη. Η παραβίαση της αξιοπρέπειας και των δικαιωμάτων τους δεν ξεκινά με την ελλιπή ποιότητα διαβίωσης εκεί μέσα. Η καμπάνια έχει αφετηρία την εκτίμηση ότι με τέτοια στρατόπεδα η κοινωνία μας δημιουργεί «ά-νομους» κοινωνικούς χώρους, θεσμούς πολύ χειρότερους, πολύ πιο επικίνδυνους και από τις επίσης άθλιες φυλακές. Το στρατόπεδο συγκέντρωσης δεν είναι καν φυλακή, νομικά είναι ένας «μη τόπος», το μαύρο παρελθόν του οποίου μάς πάει πίσω σε αποικιοκρατικά και ναζιστικά μοντέλα αντιμετώπισης κοινωνικών ζητημάτων.
Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο “Η Πολιτική Οικονομία των Στρατοπέδων“του Αθανάσιου Μαρβάκη (Αναπλ. καθ. Κλινικής Κοινωνικής Ψυχολογίας στο ΠΤΔΕ του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης marvakis@eled.auth.gr).