Κόντρα στους καιρούς που μας θέλουν χωρισμένους, δυο συλλογικότητες που περισσότερο από τις διαφορές έχουν ανακαλύψει τις κοινές αγωνίες, και έχουν βρεθεί μαζί σε κοινούς αγώνες και κοινές χαρές αποφάσισαν την “ηρωική έξοδο”! Το Φόρουμ Αλβανών Μεταναστών και το Αυτόνομο Στέκι ανηφορίσαμε σε αυτήν την πλατεία, στα Παναθήναια, με μεγάλη διάθεση να γνωριστούμε και να επικοινωνήσουμε με τους ανθρώπους που την ζωντάνεψαν. Στη λογική μας αυτό που αναγράφεται στην ταυτότητα ως καταγωγή όχι μόνο δεν ήταν εμπόδιο αλλά και κίνητρο στο καταπληκτικό ταξίδι της γνωριμίας, της γνώσης, της συνεύρεσης και της αλληλεγγύης.
Γιατί σε μία πλατεία; Στην καθημερινότητα μας στραγγαλίζονται ο χρόνος, ο χώρος και η διάθεση μας. Εξοντωτικοί ρυθμοί δουλειάς, διασκέδαση που πρέπει να την αγοράσουμε, παθητικότητα και παραίτηση. Και όμως τις Κυριακές η πόλη ζει μικρές γιορτές σε τέτοιες πλατείες. Εδώ είναι ο καλύτερος χώρος για να ανακαλύψουμε νέους τρόπους συνεύρεσης, με φαντασία μακριά από την υποχρεωτική κατανάλωση έτοιμων συνταγών διασκέδασης. Εδώ όμως είναι και ο καλύτερος χώρος για να πολεμήσουμε στην πράξη στερεότυπα γύρω από ταυτότητες, θρησκεύματα, γλώσσες, και κουλτούρες που κάποιοι μας έμαθαν να μισούμε και κάποιοι μας επιβάλουν να κρύβουμε.
Μετά τις Ολυμπιάδες, μετάλλια, κύπελλα και σημαίες μας έκαναν να ματώσουμε. Οι εθνικιστικές κραυγές όμως δεν μπορούν να κρύψουν την σκληρή καθημερινότητα και τους κοινούς εκμεταλλευτές ντόπιων και μεταναστών. Στην σημερινή πραγματικότητα, που τα εμπορεύματα κυκλοφορούνε ελεύθερα, θεωρούμε αδιανόητη την διάκριση των μεταναστών σε νόμιμους και παράνομους. Πόσο κουτσουρεμένη πρέπει να είναι η μνήμη ενός λαού μεταναστών, όπως οι Έλληνες, ώστε οι ίδιοι σήμερα να είναι επιφυλακτικοί ή εχθρικοί απέναντι στο δικαίωμα- αναγκαιότητα της μετανάστευσης; Δεν τρωμε όλοι αυτό το παραμύθι της νομιμότητας και της παρανομίας όταν αφορά την επιβίωση ανθρώπων. Ο μετανάστης δεν είναι ένοχος επειδή μετανάστευσε, δεν είναι περιττός σαν αντικείμενο που πιάνει τόπο, δεν είναι ο εγκληματίας των καναλιών και των στατιστικών στοιχείων.
Ξέρουμε καλά πως οι όροι αυτοί εκπορεύονται από τους κυρίαρχους και δεν υπηρετούν τις ανάγκες των πολλών, είτε είναι Έλληνες είτε είναι ξένοι. Οι κατασκευασμένες εικόνες και οι κατασκευασμένες συνειδήσεις συμφέρουν τους λίγους- όσο οι συνθήκες ζωής χειροτερεύουν για τους μετανάστες, τόσο ανοίγει η όρεξη των αφεντικών για μεγαλύτερα κέρδη και αυτή η διάθεση τους δεν γνωρίζει εθνικότητα- Όσο εμείς οι ίδιοι δεν αντιστεκόμαστε, τόσο πιο ευάλωτοι γινόμαστε και υποθηκεύουμε το μέλλον μας
Θέλουμε να αλλάξουμε την ζωή μας, να ανακτήσουμε την αξιοπρέπεια που καθημερινά παραβιάζεται- δεν μπορεί να αρκούμαστε στην επιβίωση μόνο όταν η “εθνική οικονομία” και το όραμα “της ισχυρής Ελλάδας” το επιτρέπει. Οι επιθυμίες μας δεν χωράνε σε εθνικές ταυτότητες, δεν είναι σεβαστές από κανένα κράτος, τις διεκδικούμε και τις υπερασπιζόμαστε στην πράξη, στους καθημερινούς μικρούς και μεγάλους αγώνες, με την αλληλεγγύη και την συλλογική δράση. Και αυτό δεν σημαίνει μόνο κοινές απεργίες και πορείες, σημαίνει και την χαρά της συνύπαρξης σε μια ΠΛΑΤΕΙΑ….
Φόρουμ Αλβανών Μεταναστών- Αυτόνομο Στέκι
Οκτώβριος 2004