Ο ραδιοφωνικός σταθμός «105,5 στο κόκκινο» μαζί με το βιβλιοπωλείο Ιανός οργανώνουν τις μέρες αυτές μια σειρά εκδηλώσεων στο βιβλιοπωλείο Ιανός στη Σταδίου με γνωστούς καλλιτέχνες και δημιουργούς για την ενίσχυση της «Κιβωτού του Κόσμου».

Το συγκεκριμένο ραδιόφωνο αυτοπροβάλλεται σαν ένα αριστερό (ανήκει στον ΣΥΡΙΖΑ) εναλλακτικό Μ.Μ.Ε., ανοιχτό στις αγωνίες και τους αγώνες των εργαζομένων και της κοινωνίας. Το σύνθημα του είναι ότι είναι «το ραδιόφωνο που ακούει».

Ο ρ/σ «105,5 στο κόκκινο» έχει ακούσει πολλές φορές για τα προβλήματα και τους αγώνες στον χώρο του βιβλίου και βέβαια έδωσε και την δυνατότητα να ακουστούν και από την συχνότητα του σταθμού. «Άκουσε» βέβαια και για το τι συνέβη στο βιβλιοπωλείο Ιανός. «Άκουσε» για τα scanners («μηχανάκια της αναξιοπρέπειας» είχαν ονομαστεί) που προωθούσαν την επιτήρηση, την εντατικοποίηση και τον κανιβαλισμό μεταξύ των εργαζομένων. «Άκουσε» για τα κείμενα που διακινούσαν τα στελέχη της εταιρείας παίρνοντας υπογραφές των εργαζόμενων ενάντια στο σωματείο, τους αγώνες, την συνδικαλιστική δράση και υπέρ της κατάργησης της κυριακάτικης αργίας (γεγονός που συνέβη και σε Θεσσαλονίκη και σε Αθήνα). «Άκουσε» για τις απολύσεις και τις «παραιτήσεις» εργαζόμενων που δεν υπέγραψαν αυτό το κείμενο. Το ίδιο το κόμμα που ανήκει ο ρ/σ κατέθεσε στις 24/7/2014 ερώτηση στην βουλή για αυτά τα θέματα.

Τι δουλειά έχει λοιπόν το ραδιόφωνο που «άκουσε» όλα αυτά στον Ιανό; Τους φώτισε το πνεύμα των Χριστουγέννων και αποφάσισαν ότι μέρες που είναι η φιλανθρωπία (πριν μας πούνε διάφοροι και διάφορες ότι είναι αλληλεγγύη ας διαβάσουν το κείμενο του Ιανού για τις εκδηλώσεις) έχει μεγαλύτερη αξία από την διάλυση των εργατικών δικαιωμάτων; Έφυγαν τα scanners, γύρισαν οι απολυμένοι στην δουλειά, καταργήθηκαν τα voucher και οι ελαστικές μορφές απασχόλησης, έστω το εξαήμερο; Άλλαξε κάτι τελικά που μήπως εμείς δεν το μάθαμε;

Και σα να μην έφταναν όλα τα παραπάνω έχει προγραμματιστεί και εκδήλωση για την Κυριακή 28 Δεκέμβρη. Ναι, για την Κυριακή που η κυβέρνηση επέβαλε με τροπολογία την τελευταία στιγμή να ανοίξουν τα μαγαζιά εξυπηρετώντας τα σχέδια πολυεθνικών και μεγάλων ομίλων της αγοράς, όπως είναι και ο Ιανός στον χώρο του βιβλίου. Ούτε τα προσχήματα δεν κρατούν πλέον.

Τελικά τα «εναλλακτικά» σχέδια –ακόμη και στις ραδιοφωνικές συχνότητες– που φιλοδοξούν να παίξουν τις δικές τους μελωδίες στην αγορά, αναγκάζονται ή «αναγκάζονται» να αφήσουν τα νταούλια, τους ζουρνάδες και τις λύρες στα χέρια των έμπειρων οργανοπαιχτών της αγοράς και απλώς να ακολουθούν τους ρυθμούς που αυτή επιβάλλει.

Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου Αττικής
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210-3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr | bookworker.wordpress.com

την Παρασκευή 26/12 Bela Tarr / το άλογο του Τορίνο (2011)

στις 8.30
στο αυτόνομο στέκι (ζ. πηγής & ισαύρων)

ομάδα προβολών palinka

Από την παράσταση “Ο Μαρξ στο Σόχο”
που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 18/12 στο Αυτόνομο Στέκι:

Η αυτοδιαχειριζόμενη θεατρική ομάδα Φάντης Μπαστούνι
παρουσιάζει το έργο του Howard Zinn

O Μαρξ στο Σόχο

Σκηνοθεσία: Νίκος Σέργης
Παίζει: Βασίλης Κυριάκου

Πέμπτη 18/12 στις 20:30 στο Αυτόνομο Στέκι (Ζ. Πήγης και Ισαύρων)

Το παρακάτω κείμενο έχει γραφτεί από άνεργη συνάδελφο
και περιγράφει την “αξέχαστη” εμπειρία της με ελεγκτή σε λεωφορείο της Αθήνας
ένα χειμωνιάτικο πρωινό του Δεκέμβρη.

Είμαι άνεργη μέλος της συλλογικότητας των απολυμένων από τα καταστήματα Metropolis, που εδώ και τρία χρόνια παλεύουμε στο δρόμο και στα δικαστήρια διεκδικώντας τα δεδουλευμένα και τις αποζημιώσεις μας από τον πρώην εργοδότη μας Ανδρέα Κουρή που μας πέταξε στο δρόμο.

Το πρωί της Τετάρτης 3/12 με τα βιογραφικά μου στην τσάντα, ψάχνοντας απεγνωσμένα για δουλειά, πήγα στην οδό Αχαρνών για να αφήσω το βιογραφικό σημείωμα μου σε Super market της περιοχής. Στην συνέχεια επιβιβάστηκα σε λεωφορείο προκειμένου να πάω στο κέντρο της Αθήνας με σκοπό την συνέχεια του δύσκολου αγώνα ευρέσεως εργασίας. Επειδή όμως δεν έφτανε η αγωνία μου, η απελπισία μου, αλλά και η αφραγκία μου, έπεσα επάνω στον πιο απάνθρωπο ελεγκτή. Κατά την διάρκεια του ελέγχου του είπα πως είμαι άνεργη και για απόδειξη αυτού, του έδειξα την κάρτα ανεργίας μου, την οποία κατευθείαν χρησιμοποίησε ξεκινώντας να γράφει το πρόστιμο. Άρχισα να τον παρακαλώ να μου επιστρέψει την κάρτα μου και κλαίγοντας του εξήγησα πως είμαι άνεργη, απολυμένη χωρίς δεδουλευμένα και αποζημίωση, μητέρα δύο παιδιών. Του έδειξα τα βιογραφικά που είχα στην τσάντα μου αλλά και το πορτοφόλι μου, το οποίο δεν είχε μέσα ούτε ένα ευρώ. Το μόνο που μου απάντησε ήταν πως αυτός κάνει μόνο την δουλειά του και πως αν θέλω να πάω στη οδό Μεταξά 15 στην πλατεία Βικτωρίας για να πω τα παράπονά μου. Κατέβηκα κλαίγοντας και όταν πήγα εκεί που με έστειλε, ο διευθυντής του ΟΑΣΑ δήλωσε αναρμόδιος για την διαγραφή προστίμου. Μάλιστα κάλεσε στο τηλέφωνο τον ελεγκτή για να τον επιπλήξει για την ταλαιπωρία μου, αφού η αρμόδια υπηρεσία ΟΣΥ βρίσκεται στον Ρέντη και στην συνέχεια μου έδωσε ο ίδιος εισιτήριο για να πάω. Μετά από όλα αυτά δεν είχα κανένα ψυχικό απόθεμα για να πάω σε άλλη μια υπηρεσία και χρησιμοποίησα το εισιτήριο για να επιστρέψω σπίτι μου.

Καταγγέλλω άκαμπτους και ανάλγητους ελεγκτές χωρίς ψήγμα αλληλεγγύης και ανθρωπιάς. Το “κάνω την δουλειά μου” δεν τους δίνει κανένα ελαφρυντικό ούτε άλλοθι. Το “κάνω την δουλειά μου” δηλώνει μόνο αδιαφορία, ατομικισμό και απανθρωπιά. Το “κάνω την δουλειά μου” δεν σημαίνει ότι αδιαφορώ για τους συνανθρώπους μου. Κράτος και πάσης φύσεως αφεντικά καννιβαλίζουν σε βάρος των εκατομμυρίων ανέργων και μη. Σε αυτό τον νέο κόσμο γεμάτο καταπιεστές και εκμεταλλευτές ήρθαν να προστεθούν και οι ελεγκτές. Καλό θα ήταν να εκτός “από την δουλειά σας” να κοιτάξετε και λίγο γύρω σας. Ούτε ο εργαζόμενος αλλά πολύ περισσότερο ο άνεργος δεν έχει την δυνατότητα να πληρώσει ένα τόσο ακριβό εισιτήριο.

Η δωρεάν και ελεύθερη μετακίνηση των ανέργων είναι δικαίωμα και όχι χάρη.

Μ.Κ., Δεκέμβρης 2014

     Συνέλευση αλληλεγγύης στους Σύρους πρόσφυγες.

Η Συλλογική Κουζίνα της Τετάρτης απευθύνει κάλεσμα για έμπρακτη αλληλεγγύη στους Σύριους και τις Σύριες πρόσφυγες πολέμου που συνεχίζουν με την απεργία πείνας στην πλατεία Συντάγματος το ταξίδι τους στη ζωή. 

Στην ελλάδα των απόβλητων, των ανθρώπων -σκουπιδιών, της άγριας καταστολής και του καθεστώτος έκτακτης ανάγκης που επιχειρεί να αποικήσει με φυλακές τύπου Γ, Δ, Ε…Ω και στρατόπεδα συγκέντρωσης κάθε σπιθαμή της ζωής μας, υπάρχουν και ”θρασίμια”. Στεκόμαστε με αξιοπρέπεια και συντροφικότητα δίπλα σε κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο που με εργαλείο το ίδιο του το σώμα και ρίσκο τη ζωή του προσπαθεί  να γίνει ορατός σε μια μητρόπολη που σε λίγο θα μετατραπεί σε γκροτέσκο χριστουγεννιάτικο χωριό και θα ξανακρύψει στις αθέατες γωνιές του ζωές που θεωρήθηκε πως δεν αξίζει να τις ζει κανείς.

Μοιραζόμαστε μαζί σας αυτές τις σκέψεις αλλά και τη βούληση να συνεισφέρουμε με τους τρόπους μας στον αγώνα που διεξάγεται αυτή τη στιγμή ενάντια σε πολιτικές, μηχανισμούς, θεσμούς και συνειδήσεις που στερούν όχι απλώς βασικά δικαιώματα αλλά την ίδια την ανθρωπινότητα από γυναίκες, άντρες και παιδιά που έτυχε να βρεθούν στη λάθος μεριά του χάρτη, τη λάθος στιγμή και επιβίωσαν των συνόρων και των ανθρωποφυλάκων τους…

Ζητάμε να φέρετε στοχευμένα είδη πρώτης ανάγκης στο Αυτόνομο Στέκι, Ζ. Πηγής 95-97 και Ισαύρων.

Χρειαζόμαστε είδη ατομικής υγιεινής όπως σερβιέτες, μωρομάντηλα, υγρά μαντήλια καθαρισμού και τζελ με αντιβακτηριδιακή δράση (οι γυναίκες και τα παιδιά αποτελούν πολύ μεγάλο τμήμα των προσφύγων).

Επίσης, ειδικά για τα παιδιά που αυτή τη στιγμή είναι πάνω από 200, χρειαζόμαστε τροφές υψηλής θερμιδικής αξίας, όπως σοκολάτες, μπισκότα, δημητριακά, ξηρούς καρπούς, αποξηραμένα φρούτα, μαρμελάδες, ταχίνι, μέλι και οτιδήποτε ανάλογο που δεν απαιτεί μαγείρεμα και μπορεί να συντηρηθεί εκτός ψυγείου.

Παρακαλούμε τα παραπάνω είδη να τα φέρετε τις εξής μέρες και ώρες:

Δευτέρα 17.30-20.00
Τρίτη 20.00-22.00
Τετάρτη 14.30-19.30

…Επειδή στα ερείπια του κόσμου τους χτίζουμε ήδη τον δικό μας κόσμο!

Συλλογική Κουζίνα της Τετάρτης