Απολογία σε δικαστήριο
ενός 26χρονου άψογου απόφοιτου Νομικής και πρώην αξιωματικού της ΕΣΑ
για το φόνο της αριστερής φοιτήτριας και κοπέλας του, Καίτης.
Κίνητρα πολιτικά και ερωτικά.
Ψυχολογικά στοιχεία ενός ανθρώπου στα όρια
της “κανονικότητας” και της “σχιζοφρένειας”
σε μια “κανονική” κοινωνία που έχει σύνθημα “Ο Θανατός σου, η Ζωή μου”.

Από σήμερα, Παρασκευή 22 Απριλίου 2016 στις 10 το πρωί, το εγκαταλειμμένο ξενοδοχείο City Plaza, στο κέντρο της Αθήνας, μετατράπηκε σε Χώρο Στέγασης Προσφύγων.
Οι πρώτες προσφυγικές οικογένειες, από διαφορετικές εθνικότητες μαζί με εκατοντάδες αλληλέγγυους/ες εργάζονται ήδη συλλογικά στην καθαριότητα, τις επισκευές και την οργάνωση του χώρου, ώστε να λειτουργήσει σύντομα κανονικά ως ένα εγχείρημα αυτο-οργάνωσης και αλληλεγγύης, ως ένα κέντρο αγώνα.
Για πρακτικούς λόγους, για τις επόμενες ημέρες και όσο διαρκούν οι πρώτες εργασίες, δεν είναι δυνατή η φιλοξενία περισσότερων προσφύγων.
Για επικοινωνία: solidarity2refugees@gmail.com

Από την Ομάδα Επικοινωνίας του Χώρου Στέγασης Προσφύγων City Plaza, ανακοινώνονται τα εξής:

Από το Καλοκαίρι του 2015, η Ευρώπη και η Ελλάδα καλούνται να ανταποκριθούν στα ζητήματα που θέτει η μεγαλύτερη εισροή προσφύγων σε ευρωπαϊκό έδαφος μετά το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Αιτία αυτής της κίνησης είναι σε μεγάλο βαθμό η κήρυξη και διεξαγωγή ενός πολύμορφου πολέμου, στρατιωτικού όσο και οικονομικού, από τη μεριά του παγκόσμιου Βορρά στις χώρες του παγκόσμιου Νότου, που έχει οδηγήσει τους πληθυσμούς της στη φτώχεια, τον φόβο και τον κατατρεγμό.

Απέναντι σε αυτό το φαινόμενο, δύο αντιθετικές κινήσεις βρίσκονται σε αντιπαράταξη. Η μία είναι η ενεργοποίηση των πιο βαθέων ρατσιστικών αντανακλαστικών της Ευρώπης. Εκφράζεται με την ανόρθωση φρακτών, τειχών και συρματοπλεγμάτων, την επιστράτευση της FRONTEX και του ΝΑΤΟ για να «προστατευτούν» τα σύνορα, τις απελάσεις και την καταστολή των προσφύγων. Εκφράζεται πάνω απ’ ολα με τη ρατσιστική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, που καταστρατηγεί τη Σύμβαση της Γενεύης και κάθε έννοια ανθρωπισμού, αντιμετωπίζοντας τους πρόσφυγες ως είδος προς ανταλλαγή και ανοίγοντας τον δρόμο για μαζικές απελάσεις σε χώρες στις οποίες απειλείται η ζωή και η ελευθερία τους.

Η άλλη κίνηση είναι αυτή της ανάδειξης ενός τεράστιου κινήματος αλληλεγγύης στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη. Εκατομμύρια άνθρωποι κινητοποίηθηκαν σε όλη την ήπειρο, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, στο πλευρό των προσφύγων, στο πλάι τους στη μάχη να περάσουν, ενάντια στα σύνορα και τα εμπόδια στον δρόμο τους. Από την άμεση δράση που ανέπτυξαν εκατοντάδες αλληλέγγυοι στο Πεδίο του Άρεως τον περασμένο Αύγουστο μέχρι τις χιλιάδες των ανθρώπων που ταξίδεψαν από όλες τις χώρες στη Μυτιλήνη και τα υπόλοιπα νησιά του Αιγαίου για να ενισχύσουν τις προσπάθειες υποδοχής και βοήθειας των προσφύγων, η Ευρώπη γνωρίζει το μεγαλύτερο κύμα αλληλεγγύης και αλληλοβοήθειας των τελευταίων δεκαετιών. Στην κινητοποίηση αυτή, σε αυτή τη μεγάλη έκρηξη της αλληλεγγύης, διαβλέπουμε την ελπίδα για μια συνολική αναγέννηση των κοινωνιών μας, για να αποτρέψουμε τη μετατροπή της Ευρώπης ξανά σε «σκοτεινή ήπειρο».

Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης σε Οικονομικούς και Πολιτικούς Πρόσφυγες, δραστηριοποιήθηκε εδώ και αρκετό καιρό μέσα σε αυτό το κίνημα αλληλεγγύης, με πεδίο δράσης την ευαίσθητη περιοχή του κέντρου της Αθήνας. Ανέδειξε τον αγώνα των προσφύγων, εμπόδισε τις απόπειρες δημιουργίας «υγειονομικών ζωνών» που θα απέκλειαν τη φυσική παρουσία τους, στηλίτευσε τις βαθύτατες ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης που όχι μόνο δεν διασφάλισε από την πρώτη στιγμή την πλήρη φιλοξενία και προστασία των προσφύγων και την ελεύθερη διέλευσή τους, αλλά προχώρησε στην υπογραφή της ρατσιστικής συμφωνίας και ανέλαβε αυτή ουσιαστικά να την εφαρμόσει.

Μπαίνουμε σε μια νέα περίοδο με ποιοτικά διαφορετικές ανάγκες. Η ρατσιστική πολιτική των κλειστών συνόρων που εφαρμόζει η Ευρώπη, αντικειμενικά μονιμοποιοεί την παρουσία στην Ελλάδα ενός μικρού αριθμού οικονομικών και πολιτικών προσφύγων που είχαν την πρόθεση να συνεχίσουν το ταξίδι τους προς τον βορρά. Χωρίς να απεμπολούμε ούτε ελάχιστα το αξιωματικό μας αίτημα για ανοιχτά σύνορα και τη συνολική πάλη μας ενάντια σε αυτά, είμαστε υποχρεωμένοι/ες, ως κίνημα αλληλεγγύης να δραστηριοποιηθούμε κατά προτεραιότητα στο ζήτημα της αξιοπρεπόύς διαμονής των προσφύγων στην Ελλάδα, μαζί μας, με πλήρη δικαιώματα σε όλες τις κοινωνικές υπηρεσίες.

Στο πλαίσιο αυτό, μαζί με το δεδομένο μας αίτημα να καλυφθούν άμεσα οι στεγαστικές ανάγκες των προσφύγων, όχι σε καταυλισμούς και στρατόπεδα, αλλά σε στεγασμένους χώρους με πλήρη υποδομή στους οποίους θα μπαίνουν και θα βγαίνουν ελεύθερα, προχωρήσαμε στην κατάληψη του χώρου … με σκοπό, αφενός να απαντήσουμε στο μέτρο των δυνάμεών μας σε αυτό το πρρόβλήμα και αφετέρου να δημιουργήσουμε ένα κέντρο αγώνα και πληροφόρησης για τα ζητήματα των προσφύγων.

Η κίνησή μας αυτή δεν απαλλάσσει την ελληνική και καμία άλλη κυβέρνηση από την υποχρεώση να προβεί η ίδια άμεσα σε κινήσεις στέγασης και προστασίας όλων των προσφύγων. Αναδεικνύει ωστόσο την αλληλεγγύη ως την κινητήρια κοινωνική δύναμη που θα αποτρέψει τα ρατσιστικά σχέδια των ευρωπαϊκών κρατών και θα απλώσει ένα δίκτυ προστασίας των προσφυγικών πληθυσμών, στην κατεύθυνση της πλήρους και απρόσκοπτης πρόσμειξης τους με τους/τις ντόπιους/ες εργαζόμενους/ες, καταπιεσμένους/ες . Είναι η ίδια αυτή αλληλεγγύη που μετά τη ρατσιστική συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας, στοχοποιήθηκε και δαιμονοποιήθηκε από τα ΜΜΕ και την κυβέρνηση, ως αυτή που παρασύρει τους κυνηγημένους πληθυσμούς στην διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους.

Το καθεστώς εξαίρεσης που ετοιμάζεται για τους πρόσφυγες, είναι προφανές, ότι αν επιτύχει δεν θα σταματήσει σε αυτούς, αλλά θα επεκταθεί ως μοντέλο σε ευρύτερα κομμάτια της κοινωνίας, η οποία έχει βιώσει πολύ έντονα τα τελευταία χρόνια τις πολιτικές φτώχειας, καταστολής και αποκλεισμού.

Δηλώνουμε ότι θα παλέψουμε μέχρι τέλους, μαζί με τους πρόσφυγες και τους/τις αλληλέγγυους/ες εργαζόμενους/ες που πάλεψαν όλα αυτά τα χρόνια ενάντια στην φτώχεια, για την πλήρη ικανοποίηση αυτών των δικαιωμάτων. Για την παροχή όλων των εκπαιδευτικών, υγειονομικών υπηρεσιών, για τη στέγαση και σίτιση των πρσφύγων και ενάντια στη δολοφονική πολιτική των κλειστών συνόρων, η οποία έχει οδηγήσει μέχρι σήμερα στον θάνατο χιλιάδες ενήλικες και παιδιά. Ενάντια στη δημιουργία απομονωμένων γκέτο μακριά από τον αστικό ιστό που θα μετατρέπουν τους πρόσφυγες σε «αόρατους ανθρώπους».

Η Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης σε Οικονομικούς και Πολιτικούς Πρόσφυγες καλεί κάθε αλληλέγγυο/α να συμμετέχει σε αυτή την προσπάθεια, στο πλάι του Κέντρου Στέγασης Προσφύγων City Plaza και κάθε ανεξάρτητης δομής αλληλεγγύης. Για να σταματήσουμε τον ρατσισμό και την ανθρωποφαγία και να οικοδομήσουμε έναν κόσμο αμοιβαιότητας, αλληλοβοήθειας και συνύπαρξης.

Ενάντια στο ρατσισμό, η Αλληλεγγύη. Θα ζήσουμε μαζί!

-Κάτω η συμφωνία της ντροπής ΕΕ- Τουρκίας. Ανοιχτά σύνορα με ασφαλή περάσματα για τους πρόσφυγες.
-Πλήρης νομιμοποίηση όλων των προσφύγων. Καμία απέλαση στην Τουρκία ή αλλού.
-Στέγαση όλων των προσφύγων σε πρπστατευμένους χώρους μέσα στον αστικό ιστό. Επίταξη ξενοδοχείων και άδειων σπιιτιών για τη διαμονή τους.
-Ελεύθερη πρόσβαση στις υπηρεσίες υγείας και εκπαίδευσης για τους πρόσφυγες. Αμεση ενεργοποίηση προγραμμάτων ένταξης των παιδιών των προσφύγων στα σχολεία.
-Να κλείσουν όλα τα κέντρα κράτησης, κανένας αποκλεισμός των προσφύγων από τις πόλεις.
-Κάτω τα χέρια από το κίνημα αλληλεγγύης.

Πρωτοβουλία Αλληλεγγύης 
σε οικονομικούς και πολιτικούς πρόσφυγες.

Πολλά έχουν δει τα μάτια μας ως σήμερα! Και σε live εκδοχή (και όχι απλά σε …φωτογραφίες)! Αναφερόμαστε σε όσα από πρώτο χέρι ως εργαζόμενοι και εργαζόμενες βιώνουμε μέσα κι έξω απ’ τους χώρους δουλειάς μας. Στην εργοδοτική ασυδοσία και τρομοκρατία, στους αντεργατικούς νόμους, στη συνολική επίθεση στα εργατικά μας συμφέροντα και δικαιώματα, τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας. Ωστόσο, όπως φαίνεται, κάθε φορά υπάρχει και κάτι ακόμα να δούμε…

Και τώρα βλέπουμε ξεκάθαρα μπροστά μας ακόμη μία «καφρίλα» της εργοδοσίας των public. Στο πλαίσιο «ανοιχτού διαγωνισμού φωτογραφίας και video» που οργανώνουν τα public καλούν επαγγελματίες και χομπίστες φωτογράφους να ανεβάσουν φωτογραφίες & video με θέμα «ΟΙ ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΜΑΣ». Ίσως κάτι τέτοιο από μόνο του να μην ακούγεται και τόσο εξοργιστικό. Πώς θα μπορούσαμε όμως να το αντιμετωπίσουμε εμείς, που εργαζόμαστε στα public και σε τόσα άλλα εμπορικά καταστήματα, τώρα πια που η μέρα Κυριακή δεν σημαίνει αυτό που σήμαινε παλιότερα; Με τη μεθόδευση της κατάργησης της Κυριακάτικής αργίας στον κλάδο του εμπορίου που έχει συντελεστεί κατά τα τελευταία χρόνια, για εμάς η «Κυριακή» σηματοδοτεί πλέον έναν ακόμα ξεκάθαρο εξαναγκασμό …να την περνάμε μέσα στα καταστήματα. Σηματοδοτεί μια ευθεία επίθεση στον ελεύθερο χρόνο μας και στη δυνατότητα να βρισκόμαστε για μια μέρα με τους δικούς μας ανθρώπους. Σηματοδοτεί μια ακόμα επίθεση, δίπλα στην επιβαλλόμενη ορθοστασία και την εντατικοποίηση της δουλειάς, στους μισθούς πείνας, στις απολύσεις, στις «λευκές νύχτες»… Γι’ αυτό και κάνουμε λόγο για τις «κλεμμένες» μας Κυριακές.

Μάλιστα, τα public είναι από τις επιχειρήσεις που πρωτοστατούν στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας. Και αυτό είναι κάτι που εμείς οι εργαζόμενοι το έχουμε αντιληφθεί για τα καλά. Και καθώς δεν τους έφταναν οι 7 (και οι 8 πλέον) εργάσιμες Κυριακές, είχαν σπεύσει να εκμεταλλευτούν και το «πειραματικό» μέτρο των 52 Κυριακών το Καλοκαίρι του 2014 οπότε άνοιγαν επί συνεχόμενες Κυριακές! Την ίδια ώρα λοιπόν που τα public, μαζί με τόσες άλλες επιχειρήσεις, μας βάζουν εμάς να ξεπατωνόμαστε στη δουλειά και τις Κυριακές, καλούν τους πελάτες-φωτογράφους τους να δημιουργήσουν αντλώντας έμπνευση από τις Κυριακές.

Και όπως βλέπουμε, ήδη έχουν ανέβει πάρα πολλές φωτογραφίες στις οποίες αποτυπώνονται όμορφες εικόνες ανεμελιάς, χαλάρωσης, φιλικής και οικογενειακής συνεύρεσης, ταξιδιών, βόλτες στο βουνό, στη θάλασσα, αλλά και στην ήρεμη και έρημη πόλη. Σημειώνοντας όλα τα παραπάνω, θα μπορούσε να σκεφτεί (και πολύ καλά θα κάνει να το σκεφτεί) ο κάθε φωτογράφος ότι σε κάποιο βαθμό απευθυνόμαστε και σε αυτόν. Και ότι τον καλούμενα αποτυπώσει με το φακό του την εργοδοτική ασυδοσία και τις «κλεμμένες» μας Κυριακές, αλλά και τις «κλεμμένες» ζωές μας, αυτό δηλαδή που βιώνουμε εμείς οι χιλιάδες εργαζόμενοι μέσα στα εμπορικά καταστήματα τις Κυριακές. Ή ακόμα και την απόλυτη παράνοια των εμπορικών κέντρων και δρόμων που είναι γεμάτοι με ανέμελους καταναλωτές της Κυριακής, που δείχνουν να αδιαφορούν στο σύνθημα που τους απευθύνουμε «Σκεφτείτε ως εργάτες και όχι σαν πελάτες και στ’ αφεντικά μην κάνετε τις πλάτες» και να μην θέλουν να αντιληφθούν ότι «Η κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας στο εμπόριο ανοίγει την πόρτα για την κατάργησή της σε όλους τους κλάδους και για την ολοκληρωτική καθυπόταξη της κοινωνίας στους νόμους της αγοράς».

Ωστόσο, για εμάς η «Κυριακή» σηματοδοτεί και μια ακόμα στιγμή ταξικού αγώνα. Του δίκαιου και επίμονου αγώνα που εδώ και χρόνια διεξάγουμε με οργάνωση και αντίσταση μέσα κι έξω από τους χώρους δουλειάς μας. Του αγώνα που δίνουμε βασιζόμενοι στις δικές μας πλάτες και σε όλον τον κόσμο του αγώνα, χωρίς να εναποθέτουμε τις ελπίδες μας στους όποιους επίδοξους «σωτήρες». Του συνολικού αγώνα μας για τα εργατικά μας συμφέροντα και δικαιώματα, τη ζωή και την αξιοπρέπειά μας. Με τις απεργίες μας, τις απεργιακές περιφρουρήσεις και διαδηλώσεις, με τις εξορμήσεις στους χώρους δουλειάς και τις συζητήσεις με τους συναδέλφους και τις συναδέλφισσες μας, τις αφίσες και τις ανακοινώσεις μας, με τις απαντήσεις μας στην καταστολή και στις συνδικαλιστικές διώξεις-καταδίκες που έχουμε δεχθεί,διατρανώνουμε ότι «έχουμε το δίκιο με το μέρος μας» και ότι «η Κυριακάτικη αργία με αγώνες κατακτήθηκε και με αγώνες θα την περιφρουρήσουμε»! Κι όλα αυτά έχουν αποτυπωθεί σε αρκετές φωτογραφίες, κάποιες από τις οποίες παραθέτουμε και στη συνέχεια. Με κάποιες από αυτές θα μπορούσαμε να συμμετάσχουμε ίσως και στον διαγωνισμό των pubic για τις «ΚΥΡΙΑΚΕΣ ΜΑΣ»!!! Απέναντι στην εργοδοτική καφρίλα δεν κρατάμε τα μάτια μας κλειστά: ΠΟΛΕΜΟ ΚΑΙ ΤΡΟΛΑΡΙΣΜΑ ΣΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ!

ΤΑ ΕΡΓΑΤΙΚΑ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ ΜΠΡΟΣΤΑ.
ΚΑΜΙΑ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΑ ΜΑΓΑΖΙΑ ΑΝΟΙΧΤΑ!

Σημείωση προς διαγωνιζόμενους φωτογράφους: Κατά τις προσεχείς Κυριακές, στις 24/4 και στις 8/5, τα εμπορικά καταστήματα θα είναι και πάλι ανοιχτά (βάσει του νόμου για τις 8 Κυριακές …που δήθεν θα καταργούσε ο ΣΥΡΙΖΑ). Είναι ίσως μιας πρώτης τάξεως ευκαιρία (…όχι προφανώς να αγοράσετε φακούς και διάφορα άλλα εξαρτήματα για τη φωτογραφική σας μηχανή, αλλά για) να αποτυπώσετε στο φακό σας την εργοδοτική και καταναλωτική καφρίλα, την άγρια εκμετάλλευση και την εξόντωση των εμποροϋπαλλήλων ή ακόμα και τους αγώνες μας για την «Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας».

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ – ΧΑΡΤΟΥ – ΨΗΦ. ΜΕΣΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | 210-3820537 | sylyp_vivliou@yahoo.gr bookworker.wordpress.com

Κύκλος συζητήσεων
στην αυτοδιαχειριζόμενη δανειστική βιβλιοθήκη.

Οι έγκλειστες μετανάστριες του Κέντρου κράτησης Ελληνικού, ύστερα από τις συνεχιζόμενες παρατάσεις κράτησης αποφάσισαν συλλογικά να αγωνιστούν για να διεκδικήσουν την ελευθερία τους. Οι 41 από τις 49 κρατούμενες που βρίσκονταν εώς τότε στα κρατητήρια Ελληνικού ξεκίνησαν απεργία πείνας την Τετάρτη 13/04. Την Παρασκεύη 15/04 33 κρατούμενες συνέχιζαν την απεργία πείνας. Τις επόμενες ημέρες 10 κρατούμενες συνέχισαν να αρνούνται να φάνε συνεχίζοντας τον αγώνα για την απελευθέρωσή τους. Η απεργία πείνας των μεταναστριών στο Ελληνικό που διήρκησε 5 ημέρες έληξε χθες, Δευτέρα 18/04.

Κατά την διάρκεια της απεργίας, όλες αυτές τις ημέρες, οι κρατούμενες δέχονταν πίεση και από την πλευρά της αστυνομίας. Πιο συγκεκριμένα, οι φύλακες στα κρατήτηρια έλεγαν συνέχεια στις κρατούμενες να σταματήσουν, πως αυτό που κάνουν δεν έχει κανένα νόημα και πως δεν θα κερδίσουν απολύτως τίποτα. Παρασκεύη βράδυ μέχρι και την ημέρα της πορείας οι κοπέλες έμειναν κλειδωμένες στα κελιά τους όλο το βράδυ μέχρι το μεσημέρι της επόμενης μέρας. Στις διαμαρτυρίες τους για να τους ανοίξουν η απάντηση της αστυνομίας ήταν πως «εδώ κουμάντο κάνω εγώ». Το κλείσιμο των κελιών κατά την διάρκεια της νύχτας ήταν κάτι το οποίο εδώ και καιρό είχε σταματήσει και επαναλήφθηκε και τις επόμενες μέρες. Επιπροσθέτως, όσες μέρες διήρκησε ο αγώνας, οι μπάτσοι έλεγαν στις κρατούμενες πως όσες από αυτές βρίσκονται σε απεργία δεν θα μπορούν να παίρνουν πράγματα από τα επισκεπτήριά τους, όπως συσκευασμένα τρόφιμα που φέρνουν συγγενείς και φίλοι, πράγμα το οποίο και συνέβη. Παρά την κούραση, τις δύσκολες συνθήκες στις οποίες βρίσκονται και τους εκβιασμούς που δέχονταν οι μετανάστριες από πλευράς αστυνομίας, είχαν αποφασίσει να συνεχίσουν.

Την Δευτέρα 18/04, που έληξε η απεργία, δέχτηκαν επίσκεψη από την Μ.Κ.Ο Praksis. Μετά από μία μακρήγορη ενημέρωση σε όσες κρατούμενες ήθελαν να δουν και χωρίς να πραγματοποιηθεί καμία συζήτηση αναμεταξύ τους, τους ‘’πληροφόρησαν’’ πως στο εξάμηνο θα είναι ελεύθερες. Οπότε δεν υπάρχει και λόγος έντονης ανησυχίας. Πράγμα το οποίο η ίδια η πραγματικότητα αναιρεί συνεχώς καθώς γυναίκες βρίσκονται φυλακισμένες για παραπάνω από 6 μήνες, για 11 μήνες ή και για ένα ολόκληρο χρόνο. Ύστερα από την επίσκεψη αυτή, σταδιακά οι κρατούμενες λίγες λίγες αποφάσισαν να σταματήσουν την απεργία πείνας.

Παρά την λήξη της απεργίας, ο αγώνας για την απελευθέρωση των κρατουμένων και το οριστικό κλείσιμο των κέντρων κράτησης μεταναστών συνεχίζεται. Οι έγκλειστες μετανάστριες στο Ελληνικό, μέσα σε δύσκολες και ιδιόμορφες συνθήκες, κατάφεραν να κάνουν ένα πολύ σημαντικό βήμα. Μέσα από συλλογικές αποφάσεις ξεκίνησαν έναν αγώνα με όπλο το σώμα τους προκειμένου να κερδίσουν την ελευθερία τους. Κάθε μικρός και μεγάλος αγώνας αποτελεί και μία παρακαταθήκη, χρήσιμο εργαλείο για τους επόμενους αγώνες που πρόκειται να δοθούν.

Στεκόμαστε δίπλα στις έγκλειστες μετανάστριες μέχρι την απελευθέρωση τους.
Αλληλεγγύη στους μετανάστες και τις μετανάστριες.
Ενάντια στα σύγχρονα στρατόπεδα συγκέντρωσης.

Παραθέτουμε το τελευταίο γράμμα των μεταναστριών πριν την λήξη της απεργίας πείνας σε μετάφραση:

“Είμαστε οι γυναίκες από το τμήμα Ελληνικού.
Γράφουμε αυτό σε σας για να γνωρίζετε πόσο κουρασμένες είμαστε.
Συνεχίζουμε την απεργία πείνας.
Δεν θέλουμε να φάμε γιατί χρειαζόμαστε την ελευθερία μας.

1) Ching San Ling -Θιβέτ – 4 μήνες και 2 εβδόμαδες κράτησης
2) Jahaira Madelinne Polanco -Δομινίκα- 4 μήνες κράτησης
3) Sangchup Cuangmo -Θιβέτ- 1 μήνας και 2 εβδόμαδες κράτησης
4) Christy Gabriel -Σιέρα Λεόνε- 4 μήνες και 11 ημέρες κράτησης
5) Hoang Thi Lieu -Βιετνάμ- 4 μήνες και 3 εβδόμαδες κράτησης
6) Irine Asatiani -Γεωργία- 7 μήνες κράτησης
7) Anso Manne -Σρι Λάνκα- 4 μήνες κράτησης
8) Maryan Cabdi -Σομαλία- 4 μήνες κράτησης
9) Martha Samuel -Αιθιοπία- 11 μήνες κράτησης
10) Sanaa Taleb -Μαρόκο- 1 χρόνος κράτησης

Ελευθερία.”

Με κομμένη την ανάσα.. από τα γέλια

Με έκπληξη πληροφορηθήκαμε από ανακοίνωση στο blog Combat 18 Hellas ότι ο Ελευθεριακός χώρος Sabot στον οποίο στεγαζόμαστε δέχθηκε την αλύπητη επίθεση τους!

Η αλήθεια είναι τους τελευταίους μήνες, πάντα πιστοί στο «vivere pericolosamente» (στο «ζην επικινδύνως» επί του ελληνικότερου), η δράση τους κλιμακώθηκε από το να ξεκολλάνε αντιφασιστικά αυτοκόλλητα και να τα βγάζουν φωτογραφίες, στο καψάλισμα μισής πόρτας δίπλα στην κατάληψη Libertatia, σε δύο γκαζάκια λουσμένα με πετρέλαιο (!) στην πόρτα της κατάληψης Τerra Incognita τα οποία δεν εξεράγησαν ποτέ (σοκ!), σε ένα καμένα χαρτόνια ή αφίσες στο αντιφασιστικό στέκι Κάμενικ και στην κατάληψη Mundo Nuevo, δράσεις για τις οποίες είναι πολύ περήφανοι στη σελίδα τους.

Αρχικά πληροφορηθήκαμε ότι το στέκι μας κάηκε από μία άλλη φασιστική σελίδα. Ψάξαμε λοιπόν στον χώρο τα σημάδια των λυσσαλέων επιθέσεων που συνήθως αφήνουν πίσω τους (μία καμένη αφίσα, μισή καψαλισμένη πόρτα, κλπ) και απορήσαμε είναι η αλήθεια που δεν βρήκαμε τίποτα. Μέχρι που είδαμε και άλλη ανακοίνωση σε άλλο site (//hellasc18.blogspot.gr/2016/04/sabot.html?zx=1e8b2abb702b3a86) η οποία αυτή τη φορά συνοδευόταν από φωτογραφία.

Αγαπητοί Ριζοσπάστες Εθνικιστές – Εθνικοσοσιαλιστές το πήρατε λίγο αριστερά και «κάψατε» (λέμε τώρα). Λάθος κτήριο. Το στέκι είναι Γκαρμπολά 4 !!! Μιας και όπως μας προειδοποιείτε «είστε κυριολεκτικά ανάμεσα μας, δίπλα μας, στις συνελεύσεις μας, μας ξέρετε, μας βλέπετε» και λοιπά τρομακτικά, δε μπορούμε παρά να κρατήσουμε τις κοιλιές μας απ’ τα γέλια.

Είναι προφανές στον καθένα λοιπόν, ότι οι φοβεροί και τρομεροί αυτοί (ιντερνετικοί) εμπρηστές, το πολύ-πολύ μέχρι στιγμής, να έχουν κάψει επιτυχώς τα ματοτσίνορά τους.

Γράφετε «περιμέναμε να βγάλουν κάποια ανακοίνωση αλλά ως δειλοί που είναι δεν είχαν το θάρρος ούτε να το αναφέρουν». Η αλήθεια είναι απλή: ενώ επισκεπτόμασταν καθημερινά το στέκι τις 3 μέρες μετά την «επίθεση» δεν είχαμε αντιληφθεί ότι… είχε καεί! Τώρα που μας ενημερώσατε βγάζουμε ανακοίνωση, αλλά νοιώθουμε κάπως αμήχανα γιατί δε ξέρουμε ακριβώς τι πρέπει να πούμε.

Υπό άλλες συνθήκες θα λέγαμε «ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΠΙΣΩ ΣΤΙΣ ΤΡΥΠΕΣ ΣΑΣ»
Αλλά, εσείς, ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ ΞΕΜΥΤΙΣΕΙ ΠΟΤΕ ΑΠΟ ΑΥΤΕΣ.

Ελευθεριακή Πρωτοβουλία Θεσσαλονίκης
Μία από τι συλλογικότητες που φιλοξενούνται στην
«κοπριτοφωλιά Πρεζο-Ελευθεριακό χώρο “Sabot“, που δέχθηκε αδυσώπητο εμπρησμό από τους εξωφρενικά μάχιμους φασίστες της πόλης μας.

Έκτακτο επίδομα για τους ανέργους/ες εν όψει των γιορτών του Πάσχα τώρα!

Την ίδια στιγμή που οι άνεργοι και οι άνεργες ξεπερνούν το 1 εκατομμύριο σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, επίδομα ανεργίας λαμβάνει μόνο το 12% από τους εγγεγραμμένους στα μητρώα του ΟΑΕΔ ενώ πολλοί είναι και οι άνεργοι που επιδοτούνται μόλις για 5 μήνες, αφού υπάρχουν διατάξεις που περιορίζουν τη δυνατότητα για πλήρη επιδότηση. Αυτό το γεγονός σε συνδυασμό με τα σκληρά μετρά που φέρνει το 3ο μνημόνιο δημιουργεί ασφυκτικές συνθήκες διαβίωσης για όλους εμάς που είμαστε χωρίς δουλειά.

Δε θα σκύψουμε όμως το κεφάλι, ούτε θα ζητιανέψουμε! Οργανωνόμαστε και παλεύουμε για μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα!

Στα πλαίσια αυτά λοιπόν, και εν όψει των διακοπών του Πάσχα, όλοι εμείς οι άνεργοι/ες, απαιτούμε από την κυβέρνηση, τον υπουργό εργασίας και από κάθε υπεύθυνο να χορηγηθεί έκτακτο επίδομα για όλους τους ανέργους ώστε να περάσουμε την περίοδο αυτή των γιορτών με αξιοπρέπεια και τα στοιχειώδη αγαθά που χρειαζόμαστε!

Καλούμε όλους τους ανέργους/ες σε μαζική παράσταση διαμαρτυρίας
στο υπουργείο εργασίας την Παρασκευή 22/4 στις 12:00
για να διεκδικήσουμε όσα μας στερούν!

Ενεργοί Άνεργοι
για μαζικό κίνημα κατά της ανεργίας.

Αθήνα, Δευτέρα 11/4/2016
Ανοιχτή επιστολή
του Συλλόγου Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής
προς την Ομοσπονδία Ιδιωτικών Υπαλλήλων Ελλάδος

Ως Σύλλογος Υπαλλήλων Βιβλίου – Χάρτου – Ψηφιακών Μέσων Αττικής σας γνωστοποιούμε και πάλι και μέσω αυτής της ανοιχτής επιστολής ότισυνεχίζουμε δυναμικά και αταλάντευτα τον δίκαιο και επίμονο αγώνα μας ενάντια στην κατάργηση της Κυριακάτικης αργίας, ως ένα αναπόσπαστο κομμάτι του συνόλου των ταξικών αγώνων μας.

Σύμφωνα με τον σχετικό νόμο, που εξακολουθεί να παραμένει σε ισχύ («8 Κυριακές»), τα εμπορικά καταστήματα θα είναι και πάλι ανοιχτά για δύο προσεχείς Κυριακές στις 24/4 και στις 8/5.

Μπροστά σε όλη αυτήν την κατάσταση, ο Σύλλογός μας επιμένει ότι πρέπει να κινηθούμε αγωνιστικά με ένα από τα βασικά όπλα μας και πάλι την Απεργία. Να συνεχιστεί και να δυναμώσει ο εν λόγω αγώνας, παράλληλα με το σύνολο των μαχών που ως εργαζόμενοι καλούμαστε να δίνουμε, όπως πχ για το ασφαλιστικό στην παρούσα συγκυρία. Έτσι, όπως άλλωστε έχουμε κάνει και σε όλες τις προηγούμενες αντίστοιχες περιστάσεις, σας καλούμε (ως ΟΙΥΕ) να πράξετε το αυτονόητο και να κηρύξετε άμεσα απεργία για την Κυριακή 24/4 και την Κυριακή 8/5 για όλο τον κλάδο του εμπορίου σε πανελλαδικό επίπεδο, ώστε να μπορεί να δοθεί η μάχη αυτή με όσο το δυνατό πιο καλούς όρους, με καλή προετοιμασία και σε ευρεία κλίμακα.

Επίσης, μέσα και από αυτήν την ανοιχτή επιστολή θα θέλαμε να κάνουμε σαφές το ότι παραμένει σε ισχύ και το σταθερό κάλεσμά μας προς το σύνολο των κλαδικών κι επιχειρησιακών σωματείων του εμπορίου για κήρυξη απεργιών και αγωνιστικές κινητοποιήσεις για τις Κυριακές που μας επιβάλλεται να πάμε για δουλειά στα μαγαζιά, ώστε να δώσουμε όλοι μαζί και συντονισμένα τη μάχη αυτή.

Είναι ένας αγώνας που συνεχίζεται ακόμα, καθώς η τωρινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στην πρώτη της θητεία και παρά τις όποιες προεκλογικές εξαγγελίες και τις προγραμματικές δηλώσεις που είχε κάνει, διατήρησε το σχετικό νόμο. Και όχι μόνο δεν είχε φανεί τελικά διατεθειμένη να κάνει βήματα προς την ουσιαστική νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας, αλλά με το 3ο μνημόνιο που έφερε άφησε ανοιχτό το πεδίο και για ακόμα περισσότερες Κυριακές με τα μαγαζιά ανοιχτά. Βέβαια, την ίδια ώρα με περίσσιο θράσος προς τους εργαζόμενους, παρουσιάζοντας τα «θετικά σημεία» του μνημονίου της, διακήρυττε ανάμεσα σε άλλα ότι πέτυχε την επαναφορά της Κυριακάτικης αργίας!

Από την πλευρά μας ήταν εξ αρχής δεδομένο ότι τίποτε δεν επρόκειτο να μας χαριστεί ή να κερδηθεί μέσω κάποιου σωτήρα που θα έδινε τη μάχη για λογαριασμό μας ή που θα υποσχόταν να δικαιώσει τον αγώνα μας. Γι’ αυτό και στηριχτήκαμε αποκλειστικά στις δικές μας πλάτες και προσπαθήσαμε μαζί με τους συναδέλφους μας από όλο τον κλάδο του εμπορίου και από κάθε χώρο δουλειάς και από κοινού με τον κόσμο του αγώνα να οργανώσουμε τις αντιστάσεις μας.

Γι’ αυτό και συνεχίζουμε και στο τώρα τον αγώνα μας.

Τα εργατικά συμφέροντα μπροστά.
Καμία Κυριακή τα μαγαζιά ανοιχτά!
Νομοθετική κατοχύρωση της Κυριακάτικης αργίας.

Αναμένουμε άμεση ανταπόκριση σε αυτό το τόσο κρίσιμο ζήτημα της κήρυξης απεργίας που σας θέτουμε.

ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ /ΧΑΡΤΟΥ/ ΨΗΦ. ΜΕΣΩΝ ΑΤΤΙΚΗΣ
Λόντου 6, Εξάρχεια, 10681, Αθήνα | τηλ: 210-3820537
sylyp_vivliou@yahoo.gr | bookworker.wordpress.com

Tο Σάββατο 16/4
Μία ξεχωριστή μέρα του Ettore Scola (1977)

Ήταν από εκείνες τις μέρες, που δυσκολευόσουν να ξυπνήσεις.
Συναντούσες γέφυρες, που αρνιόσουν να περάσεις.
Έκοβες συρματοπλέγματα, με ματωμένα δόντια.
Το ένα πανοπτικό οδηγούσε στο άλλο
και κτήρια γυάλινα, ημίφωτα κρεμόντουσαν σε λασπωμένους δρόμους.
Μια λίμνη πάγωσε μόλις την κοίταξες κι όλα τα δέντρα ‘ρίξαν μεμιάς τα φύλλα τους.
Πρόσωπα δεν έβλεπες, μόνο τις πλάτες τους.
Μα κάποιοι σπόροι συνέχιζαν να σκίζουν φλοιούς,
κάποιες ρίζες να βιάζουν το έδαφος.

στις 20:30 στο Αυτόνομο Στέκι (Ζ. Πηγής και Ισαύρων)
ομάδα προβολών Palinka.